ถึงหน้าตา...น่าเตะ...เพราะเละเทะ
จะเน่าเฟะ...อย่างไร...แต่ใจศิลป์
อยากเสนอ...ให้สนอง...มองด้วยจินต์
กลอนกวิน...พิณสื่อ...คืออารมณ์
อยากขับกล่อม...หลอมรวม...ร่วมเป็นหนึ่ง
ให้เธอซึ้ง...ทึ่งทวี...ฤดีสม
เพียงอยากเห็น...รอยยิ้ม...พิมพ์ภาพคม
ส่วนผสม...บ่มรัก...สลักสุนทร
ในคืนนี้...ดวงดาว...พราวระยับ
เมฆพยับ...ลับบัง...พลังอักษร
พยายาม...ตามเก็บ...ด้วยสองกร
อรชร...อ้อนมา...ให้น่าฟัง
http://poem.meemodel.com/etc/65489.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น