ประดุจนุ่น...ละมุนหวาม...นามปุยเมฆ
จะปั้นเสก...เอกลักษณ์...สลักผืนหล้า
แผ่นดินนี้...มีไออุ่น...สมดุลย์มา
ผสุธา...ธาราหลั่ง...ฝั่งนที
เรียงลำดับ...ประทับถ้อย...ร้อยเป็นสาย
เย็นพระพาย...ไหลเรื่อยลง...หลงวิถี
กลิ่นหอมกรุ่น...ฉุ่นน้อยนัก...รักเกิดมี
ธรณี...นี้ขอจอง...ครองผู้เดียว
สายลมโบก...โยกย้ายยัก...พักเป็นห้วง
วิหกหลวง...ถ่วงถลา...บินมาเดี่ยว
โฉบผินโผ...โอฬารจริง...ยิ่งปราดเปรียว
ไล้ลู่เฉี่ยว...เกี่ยวเมฆา...มารับรอง
ลมใต้ปีก...ซีกละน้อย...คอยดึงรั้ง
ตกภวังค์...หลั่งระลึก...นึกผยอง
มิเหนื่อยหนัก...นักหนาเลย...เอ่ยลำพอง
ปีกทั้งสอง...ประคองร่าง...บินกร่างโชว์
http://poem.deedeejang.com/category/20/11091-ayoyeayoiayoayoayoaayoaayoayoayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น