สองกรน้อย ประนม ขอก้มกราบ
วางลงทาบ ตักแม่ มิแหห่าง
กราบด้วยรัก จากใจ ไม่จืดจาง
จุมพิตพราง ข้างแก้ม แย้มในทรวง
บุญคุณแม่ ยิ่งกว่า นภากาศ
มิสามารถ ทดแทน แม้นบวงสรวง
ด้วยผืนหล้า ฟ้าคราม น้ำทั้งปวง
หวังเพียงแสง โชติช่วง จากธรรม์มา
จะพอช่วย ให้ลูก ได้ชดใช้
เพื่อมอบให้ แทนค่า น้ำนมหนา
ชำระล้าง ถางเศษ ธุลีลา
และปราบดา มารร้าย ในจิตใจ
ขอกุศล ผลบุญ ที่ลูกสร้าง
ส่องนำทาง ใจแม่ สุกแลใส
อิ่มเอมรัก บริสุทธิ์ พุทธิไกร
สถิตใน ทางธรรม ฉ่ำกมล
สิ่งแม่หวัง ให้สม อารมณ์หมาย
รักมิคลาย จากจิต เป็นมิตรผล
สุขภาพ ดีเยี่ยม ใหม่เอี่ยมจน
ราวกับคน อายุ เจริญวัย
ฝากคุณพระ คุ้มครอง ปกป้องแม่
ฝากเทวะ ดูแล ยามเจ็บไข้
ฝากผีบ้าน ผีเรือน ช่วยเตือนภัย
ฝากกลอนใจ เขียนสลัก รักแม่จัง.
ปล. ขอตังค์สักล้านนะแม่ อิอิ
http://poem.meemodel.com/etc/71637.html
