ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่บล๊อกรวมบทกลอนซึ่งเป็นผลงานของ benuser ~~ยืนบนภู...ดูเสือกัดกัน~~ ค่ะ ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้าเยี่ยมชม บล๊อกแห่งนี้นะคะ *ขอขอบคุณ ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตไว้ ณ. ที่นี้ด้วยค่ะ
วันอังคารที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
ดอกไม้บาน...บนลานใจ + benuser
กลิ่นไม้หอม...ล้อมรัก...สลักใบเถาว์
หัวใจเฝ้า...เคล้ากวิน...ถวิลหา
ยังคงรัก...เหมือนเดิม...ทุกเวลา
อาจมีบ้าง...บางครา...ที่พร่าเลือน
โลกอาจเปลี่ยน...เวียนหมุน...ตามสภาพ
แต่โปรดทราบ...ใจฉัน...นั้นเสมือน
หยุดทุกอย่าง...รอบข้าง...แม้ดาวเดือน
ถ้อยเอ่ยเอื้อย...ว่า"รักเธอ"...ได้เต็มคำ
ไม่ต้องถาม...ว่ายังรัก...เธออยู่ไหม
คำตอบรู้...แก่ใจ...ทุกเช้าค่ำ
แม้หมื่นล้าน...คำพูด...ท่องสูตรจำ
มิเท่า...การกระทำ...บอกย้ำแทน
เมื่อ...ดอกไม้บาน...บนลานใจแล้ว
แตกกิ่งแก้ว...แผ่วพริ้ว...เป็นริ้วแขน
โอบกอดเธอ...ที่รัก...เรียกว่าแฟน
ยังหนักแน่น...แม่นมั่น...ฉันรักเธอ
http://poem.meemodel.com/etc/65785.html
แผ่ว + benuser
เหมือนหมดไฟ...ยังไง...ก็ไม่รู้
เริ่มหดหู่...ดูเถิด...มันเกิดแผ่ว
อารมณ์กลอน...อ่อนแอ...ชักแพ้แนว
เด็กเสียแล้ว...สิเรา...สุดเศร้าใจ
จะแต่งเรื่อง...อะไร...ก็ขัดเขิน
เห็นเขาเมิน...เดินหนี...ยี้หน้าใส่
ทำจมูก...ฟุตฟิต..เหมือนผิดไล
เบ้ปากไป...นู่นนี่...เซ็งลี้เลย
อยากจะถัก...กลอนรักลง...ดั่งหงส์ฟ้า
ร่อนถลา...เรื่อยไป...ให้เปิดเผย
แต่สะดุด...หยุดที...ที่ไม่เคย
รักเป็นเช่นไรเอ่ย...ไม่เคยมี
เลยไม่หวาน...พาลขม...อารมณ์ขุ่น
คิดหัวหมุน...แล้วหนอ...ท้อเหลือที่
กดแป้นพิมพ์...ยิ้มร่า...อีกสักที
มั่วสิ้นดี...แต่งไป...ใครจะมอง
http://poem.deedeejang.com/category/20/11229-aayoaayo-benuser.html
วันจันทร์ที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
เสือโหย + benuser
เฒ่าชะแร...แก่ชรา...หูตาพร่า
ผิวหนังหน้า...เหี่ยวย่น...หม่นหมองไหม้
กระดูกกระเดี้ยว...เลี้ยวลด...คดข้อใน
แต่หัวใจ...ยังหนุ่ม...กระชุ่มกระชวย
เห็นเด็กสาว...วัยรุ่น...หุ่นน่าเจี๊ยะ
แตกดังเปรี๊ยะ...เนื้อขาว...แบบสาวหมวย
ตา-กลมโต...หน้าแฉล่ม...แก้มพังพวย
ใจระทวย...ยิ่งนัก...หลงรักแล้ว
อยากจะจีบ...รีบจอง...มาคล้องรัก
น้องงามพักตร์...นักหนา...ขวัญตาแก้ว
เสือสิ้นลาย...เขี้ยวเก็บ...เหมือนเล็บแมว
นอนตาแป๋ว...แผ่วคม...ลมหายใจ
เป็นเสือโหย...โรยร่าง...ต่างอายุ
จะปะผุ...ดุดัน...มันไม่ไหว
เหนื่อยอ่อนแรง...แสงสลัว...กลัวดับไป
หมดสิ้นไฟ...ไร้พลัง...และวังชา
http://poem.meemodel.com/etc/65777.html
วันอาทิตย์ที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
กันและกัน + benuser
ในวันที่...อ้างว้าง...และเหน็บหนาว
ความเจ็บปวด...รวดร้าว...เฝ้าถามหา
เคยร้องไห้...ไหลหลั่ง...พรั่งน้ำตา
รดรินมา...เปื้อนหน้านวล...ทวนความจำ
ยังมีใคร...คนหนึ่ง...ซึ่งเคียงข้าง
อยู่ไม่ห่าง...คอยฉุด...หยุดถลำ
เรื่องเลวร้าย...มลายสูญ...อุ่นน้ำคำ
ปลอบประโลม...สิ้นช้ำ...ย้ำในใจ
เธอคือคน...ที่ฉัน...กล่าวขานถึง
เธอคือหนึ่ง...ซึ่งฉัน...มอบใจให้
เธอคือรัก...สลักลง...คงอุ่นไอ
เธอคือไฟ...หลอมหล่อ...เติมต่อแรง
นับจากนี้...จะมีเธอ...เพียงเท่านั้น
ร่ามทางฝัน...มั่นใจ...มิหน่ายแหนง
ก่อสัญญา...สายัญ...ตะวันแดง
แม้สิ้นแสง...สุรีย์...ยังมีเรา
http://poem.meemodel.com/etc/65766.html
กีต้าร์ตัวใหม่ + benuser
หน้าระรื่น...ยืนยิ้ม...สนิมจับ
สุดประทับ...สดับเสียง...สำเนียงแก้ว
ฟังลออ...คลอเคล้า...เมานมแมว
ดังใสแจ๋ว...แว่วผ่าน...ม่านอารมณ์
มือจับคร์อด...สอดสลับ...กับเส้นสาย
วางลวดลาย...ไม้เมือง...เดื่องผสม
ทั้งสูงต่ำ...คำร้อง...พร้องพริ้วคม
เพลงนิยม...เล่นได้...ไม่อายใคร
wonderful...tonight....ที่ใช้ดีด
ไล่คีร์ขีด...ลำดับ...รับลื่นไหล
ทั้งความหมาย...ไพเราะ...เสนาะใน
ซึ้งหัวใจ...ยิ่งนัก...ประจักษ์จินต์
อย่าปล่อยมือ...คืออีกเพลง...บรรเลงส่ง
ให้อินทร์องค์...หลงไหล...ใจโผผิน
ได้กีต้าร์...มาใหม่...ใช้แทนพิณ
เอกเมฆิน...ศิลป์สื่อ...ถือมาโชว์
ใครอยากฟัง...นั่งหน้า...อย่าพึ่งหลับ
โปรดสดับ...รับชม...อารมณ์โก๋
หากเทียบชั้น...เข้าขั้น...เสกโลโซ
อย่าพึ่งโห่...ฟังนิด...จะติดใจ
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=1049
ย้อนความทรงจำ + benuser
มองดูเดือน...เคลื่อนคล้อย...ลอยหรี่ลับ
แสงสลับ...ดาวเหนือ...เมื่อมองเห็น
ม่านเมฆบัง...ยังคลึ้ม...อากาศเย็น
ขุดประเด็น...เก่าเก่า...เอามาคุย
เมื่อก่อนนี้...มีเรา...เคล้าคลอคู่
เปิดประตู...รับคม...อารมณ์ฉุย
รดน้ำหวาน...ขานไข...ใส่กลอนลุย
เริ่มเขี่ยคุ้ย...ทำปุ๋ยหมัก...สลักใจ
เดี๋ยวนี้ห่าง...จางหาย...ไปแล้วหนอ
อยากจะขอ...ย้อนฟิล์ม...มาฉายใหม่
บทรัก-ชัง...นั่งอ่าน...เบิกบานใบ
ขำหรือไม่...ให้ต่อ...เป็นข้อความ
http://poem.deedeejang.com/category/20/11224-ayoaayoayoayoayoayoiayoayoayoayoayoayoi-benuser.html
วันเสาร์ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
แหลงชัด...ว่ารักอย่างแรง + benuser
พี่เป็นหนุ่ม...ปักษ์ใต้...แหลงได้ชัด
คำว่ารัก...หนักถนัด...ขอมัดมั่น
อยากมีเธอ...ข้างกาย...หมายผูกพัน
ดั่งพระจันทร์...คู่ฟ้า...ยามราตรี
คำอื่นนั้น...มันเพี้ยน...ผิดใช่แกล้ง
แหลงทองแดง...หลายคำ...จดจ้ำจี้
หัดพูดกลาง...อย่างเธอ...เผลอทุกที
แต่คำนี้...รักน้อง...รับรองเลย
พี่หัดพูด...คล่องปาก...หากจะบอก
รักที่ออก...จากใจ...หมายเป็นเขย
คุณพ่อน้อง...กรองแก้ว...แว่วรำเพย
พี่ขอเอ่ย...แหลงหนัก...รักอย่างแรง
http://poem.meemodel.com/etc/65760.html
วันศุกร์ที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
ปิดตำนาน...มนุษยชาติ + benuser
ถ้าโลกนี้...ถึงกาล...อวสาน
ปิดตำนาน...มนุษยชาติ
ปีสองพัน...สิบสอง...เขาประกาศ
ก็คงอาจ...เป็นจริง...สิ่งต้องเจอ
ข่าวประโคม...โหมกระพือ...ลือสะพัด
ยากสลัด...ความคิด...จนจิตเซ่อ
จะจริงไหม...ไม่รู้...ดูสิเออ
ทำให้เบลอ...ไตร่ตรอง...มองภาพรวม
ปัจจุบัน...ก็เห็น...ประเด็นหลัก
น้ำท่วมหนัก...ดินถล่ม...โคลนไหลร่วม
ไฟป่าปรุ...ครุกรุ่น....ควันหมุนกวม
บางถิ่นแล้ง...แห้งน่วม...อ่วมกันไป
ภัยพิบัติ...เกิดขึ้น...บนผืนโลก
ลาวาโศก...ปะทุหลั่ง...แผ่นดินไหว
สึนามิ...โถมถา...มาแต่ไกล
ภูเขาไฟ...พ่นเขม่า...เผาแหลกราญ
เกิดฟ้าผ่า...ล่าลูกเห็บ...ที่เก็บได้
เท่าไข่ไก่...ใหญ่นัก...คือหลักฐาน
โลกจะเปลี่ยน...โฉมหน้า...อลังการ
เก็บทุกท่าน...กวาดทิ้ง...จริงแน่นอน
http://poem.deedeejang.com/category/20/11218-ayoayoayoayoayoiayoayoiayoayoayoayoyoayoayoayoayoiayoayo-benuser.html
2012 วันสิ้นโลก + benuser
เขาว่ากันว่า...ปลาจะกินดาว
ทั้งภูเขา...ลาวาห้าว...จะหลั่งไหล
มหาสมุทร...จะเดือด...คลื่นเกรียงไกร
โถมเข้าใส่...แผ่นดิน...สิ้นโลกา
และแกนโลก...จะผลิก...เปลี่ยนสลับขั้ว
ฟ้ามืดมัว...สลัวดำ...ทั้งใต้หล้า
อุกาบาต...จะหล่น...ร่วงลงมา
อีกภูผา...น้ำแข็ง...จะทลาย
โลกจะร้อน...จะหนาว...แบบสุดสุด
พวกมนุษย์...และสัตว์...จะพังพ่าย
เกิดน้ำท่วม...ฝนแล้ง...ทะเลทราย
แผ่นดินหาย...กว่าครึ่ง...พึงสังวรณ์
ปฏิทิน...เผ่ามายา...ก็ว่าไว้
อายุไข...โลกสิ้น...กลิ่นสังหรณ์
เรื่องเหตุร้าย...ชัดยิ่ง...กว่าละคร
เริ่มกำจร...กำจาย...ให้เห็นจริง
จะสิ้นโลก...แล้วหรือ...คือสิ่งคิด
เป็นวิกฤต...ข่มขวัญ...อันใหญ่ยิ่ง
แผนที่โลก...จะเปลี่ยนใหม่...ไร้คนติง
มนุษยชาติ...จมดิ่ง...ทิ้งอำลา
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=1042
บนลานเงา + benuser
หมอกบางบาง...ลอยสู่...ห้วงเวหา
ในเวลา...ยามเช้า...หนาวหวั่นไหว
หิมะขาว...สกาววับ...จับยอดไกร
ภูผาใหญ่...เบื้องพักตร์...สลักโรย
ดอกไม้บาน...รับทิวา...แรกของแสง
อรุณรุ่ง...จำแลง...แกล้งไห้โหย
ทิวสนไกล...ไหวหวาม...ตามลมโชย
โบกลิ่วโบย...บางเบา...ทาบเงาธาร
เหมือนจะเหงา...เศร้าหดหู่...ดูเคว้งคว้าง
ดั่งปิดทาง...ขวางกั้น...หวั่นรากฐาน
ความรู้สึก...นึกคิด...ของจิตญาณ
ลอยล่องลิ่ว...หวิวพล่าน...บนลานเงา
http://poem.meemodel.com/etc/65735.html
วันพฤหัสบดีที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
รัตติกาล + benuser
ดึกสงัด...พระพาย...ไร้แวววี่
เสียงหรีดหรี่...เรไร...ก้องไพศาล
ใบไม้แห้ง...กองสุม...เป็นพุ่มพาน
ตรงหน้าลาน...วิหารน้อย...บนดอยไกล
เงาตะคุ่ม...ของหนุ่ม...ในความมืด
ร่างอกยืด...สง่านัก...ดวงพักตร์ใส
ทั้งคล่องแคล่ว...แผ่วเบา...ก้าวว่องไว
สมดั่งไท้...ภูวมินทร์...ที่ชินทาง
รัตติกาล...ยามนี้...ที่ใครหลับ
ชายหนุ่มกลับ...ตื่นขึ้น...เหมือนรุ่งสาง
เพื่อดำเนิน...ตามกิจ...ที่ได้วาง
คือรับจ้าง...แต่งกลอน...อ้อนดวงใจ
http://poem.meemodel.com/etc/65723.html
วันพุธที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
สงคราม + benuser
ท่ามกลางไฟ...สงคราม...ในยามนี้
เสียงหวีดหวี่...ระเบิดดัง...ยังกังขา
ผู้บริสุทธิ์...ล้มตาย...ในสายตา
ชาวประชา...คมโลก...มิโศกตรม
นึกสะท้อน...ถอนใจ...ในเหตุนี้
ขั้วอำนาจ...ที่มี...ใช้จี้ข่ม
เพื่อตอบโต้...กลุ่มคน...ที่ลูบคม
ชาตินิยม...สมทบ...ประจบสอพลอ
ความเสียหาย...มิตายดับ...ไปกับเสียง
ระเบิดที่...ลำเลียง...ปล่อยหวูดหวอ
ซากศพเกลื่อน...เสมือนเตือน...ในลำคอ
ว่าปืนจ่อ...ศีรษะ...กักขฬะชน
ผลประโยชน์...ฉาบทา...ยกอาวุธ
เข่นฆ่าผู้...บริสุทธิ์...จุดขวายขน
พวกหน้าเนื้อ...ใจเสือ...ทำลายคน
หนีอย่างไร...มิพ้น...อย่างแน่นอน
http://poem.meemodel.com/etc/65710.html
วันอังคารที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
บุญคุณ...ศักดิ์ศรี + benuser
โลกใบกลม...ลมพัด...สะบัดเล่ห์
ลวงทั้งเพ...เห่กล่อม...ฉาบย้อมสี
สนับสนุน...คุณงาม...และความดี
ให้เป็นหนี้...ตักหวังตวง...เมื่อทวงคืน
มหาอำนาจ...ยิ่งใหญ่...ใช้ทำบ่วง
วางกลลวง...เหยื่อปลาน้อย...มิอาจฝืน
หากขัดแย้ง...แผลงฤทธิ์...อ้างสิทธิ์ยืน
คมลูกปืน...ยื่นสนอง...ใส่ผองชน
มาในคราบ...นักบุญ...หนุนธุรกิจ
น้ำผึ้งพิษ...ร้ายแรง...แสดงผล
ไม่นานนัก...เผยหัว...ชาติตัวตน
เลวสัปดน...ยิ่งนัก...หลงภักดี
ศักดิ์ศรีเรา...เอาแลก...เพื่อแยกเบี้ย
ตกเป็นเหยื่อ...เสือเปลี้ย...แทบเสียผี
ชาติตกต่ำ...สกปรกคล้ำ...ถูกย่ำยี
ต้องเป็นหนี้...บุญคุณ...ด้วยทุนเดิม
รู้ทั้งรู้...ดูเถิด...ต้องทำโง่
หน้าโมโห...ไหมเล่า...เขาฮึกเหิม
ทรัพยากร...ถอนออก...มิงอกเติม
ไปช่วยเพิ่ม...ความร่ำรวย...พวกฉวยเอา
แล้วจะเหลือ...อะไร...ให้ลูกหลาน
ทนทำงาน...เป็นทาส...รับใช้เขา
แผ่นดินนี้...ที่เคย...เป็นของเรา
บัดนี้เล่า...ถูกเผาผลาญ...แหลกราญไป
เพราะความโลภ...ของคน...ไม่สิ้นสุด
ชาติชำรุด...ทรุดฮวบ...ดั่งบวบไหม้
เห็นแก่ตัว...ชั่วเลว...เปรียบเปลวไฟ
โถมเข้าใส่...ให้พินาศ...ทั้งชาติพันธุ์
พอหรือยัง...บุญคุณ...ที่หนุนเนื่อง
ตอบแทนให้...ลือเลื่อง...ฟันเฟืองฝัน
หมุนหลายยุค...ทุกสมัย...อภินันท์
หรือผล...ประโยชน์คั่น...อยู่กั้นกลาง?
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=1031
ทาส...อำนาจ + benuser
มนุษย์เรา...เฝ้าแสวงหา...ปัจจัยสี่
หากว่ามี...พร้อมเพรียง...ลำเลียงเพิ่ม
คืออำนาจ...ยิ่งใหญ่...ดั่งไฟเติม
โหมฮึกเหิม...หล่อหลอม...มิยอมงอ
ไต่ขึ้นไป...ไม่หยุด...ยากฉุดรั้ง
เพราะวาดหวัง...ตั้งตน...คดในข้อ
ผลประโยชน์...โชติช่วง...คือบ่วงรอ
กับดักต่อ...แลกหา...มาใส่ตัว
สันดานดิบ...หยิบฉวย...ด้วยทีเผลอ
ใครที่เซ่อ...เจอเข้า...โดนเป่าหัว
ตกเป็นทาส...รับใช้...ใจพันพัว
สองมือชั่ว...มิกลัวบาป...ตราบสิ้นลม
http://poem.meemodel.com/etc/65682.html
วันอาทิตย์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
จะใส่ชุดไหนดี + benuser
เย็นวันนี้...นัดบ่าว...คุ้มบ้านเหนือ
ให้พายเรือ...มารับ...สำทับมั่น
ว่าจะไป...ลอยกระทง...หลงแสงจันทร์
ตื่นเช้ามา...คัดสรร...ผ้าพรรณแพร
เอ.จะใส่...ชุดไหน...ดีหนอนี่
ประเพณี...ปีหนึ่ง...มีเพียงแค่
หนึ่งวันเพ็ญ...เดือนสิบสอง...น้ำนองแล
สองฝั่งแปร้...แช่ปริ่ม...เต็มริมบึง
ยกหีบผ้า...มาตั้ง...วางเป็นเทือก
หวังจะเลือก...ชุดสวย...ช่วยไหล่ผึ่ง
นั่นสใบ...สีทอง...มองกลมกลึง
ชั่งประหนึ่ง...นางสวรรค์...ในชั้นพรหม
เอ.ชุดผ้าไหม...ลายปักษ์...ก็เข้าท่า
ไหนลองคว้า...มาลอง...มองก็สม
นั่นชุดเก่า...เจ้าคุณย่า...ก็น่าชม
ถ้าทำผม...ทรงนั้น...คงเข้ากัน
ตั้งกะเช้า...ยันบ่าย...เลือกไปได้
เปลี่ยนลองใหม่...หลายรอบ...หอบบ้าฝัน
จวนเจียนค่ำ...แล้วหนอ...แสงทอจันทร์
เริ่มจะสาด...ลอดชั้น...เชิงหลังคา
ก็ยังตัด...สินใจ...ไม่ได้อยู่
นู่นก็หรู...ดูขัดเขิน...จนเกินกล้า
ถอนหายใจ...ทำไง...ดีล่ะวา
สงสัยว่า...กระโจมอก...สวมพกเลย
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=1026
ไปลอยกระทงกัน + benuser
วันเพ็ญ...เดือนสิบสอง...น้ำนองหลาก
สูงท่วมมาก...เสียจัง...พังตลิ่ง
ขอจัดกรวย...กาบกล้วย...กระทงจริง
ใบตองมิ่ง...เย็บปัก...ถักรอบวง
ขอขมา...คงคา...ที่เคยเชี่ยว
ไหลคดเคี้ยว...เกรี้ยวกราด...อาจเคยหลง
พัดพาเอา...บ้านเรือน...เรือกสวนบง
ลอยลิบล่ง...ลงถลา...อย่างน่ากลัว
อันมนุษย์...สุดแท้...แต่กรรมเก่า
ที่คอยเฝ้า...ตามฉุด...แทบกุดหัว
ฝากกระทง...ลงกราบ...ฉาบดอกบัว
ยกท่วมตัว...หัวหู...ชูสองกร
ขอสะเดาะห์...เคราะห์กรรม...อธรรมร้าย
ให้ลับหาย...ไปเสีย...อย่าเพลียซ่อน
อยู่ซอกหลืบ...คืบใด...ให้จากจร
ขอให้สุข...สถาพร...สืบเนื่องไป
ขอให้พบ...ประสบคู่...ตุนาหงัน
แก้วกุดั่น...กัลยา...นภาใส
สิ่งดีดี...มีเกิด...ประเสริฐใจ
อันสิ่งใด...ที่หวัง...จงตั้งรอ.
http://poem.deedeejang.com/category/20/11203-aayoayoayoayoayoayoayoayoayoayoayoayo-benuser.html
ฝาก...ลอยกระทง + benuser
ลอยกระทง...ลงเว็บไซต์...ด้วยใจนี้
อธิฐาน...ผ่านแป้นคีร์...ชี้อักษร
ขอขมา...คงคา...ภราดร
สุภาพพร...น้อมพบ...นพคุณ
ด้วยห่างไกล...ไม่สะดวก...บวกยุ่งยาก
ขอลอยฝาก...กระทง...ให้คงหมุน
ลอยพัดผ่าน...น่านฟ้า...มาด้วยบุญ
ส่งแจกุญ...อุ่นวารี...ที่ไหลริน
อาจจะผิด...ธรรมเนียม...เตรียมใจไว้
รับสภาพ...จากใจ...ด้วยไกลถิ่น
ไร้กระทง...คงคา...ผกาดิน
ฝากเพียงกลิ่น...ควันธูปเทียน...ด้วยเขียนคำ
http://poem.meemodel.com/etc/65668.html
วันเสาร์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
ชีวิตบัดซบ + benuser
ว่าเกิดมา...ทั้งที...รวยหนี้สิน
ทรัพย์ในดิน...ถิ่นเก่า...ก็เอาขาย
มรดก...ตกทอด...กอดเพียงกาย
หมดสิ้นลาย...ของเสือ...เป็นเหยื่อกา
เป็นจับกัง...หวังรวย...ด้วยหวยหุ้น
กลับขาดทุน...ยับเยิน...เผชิญหน้า
เหงื่อแลกเงิน...เกินกว่า...พรรณนา
กินข้าว...คลุกน้ำตา...ค่าของคน
ว่าบุญดี...มีภรรยา...หน้าตาสวย
ทั้งขาวหมวย...สวยอวบ...บวบอิ่มฝน
ยังไม่ทัน...หม้อข้าวดำ...เธอจำนน
หนีตามชู้...ชื่นกมล...หม่นอีกครา
ถูกเบียดบัง...รังแก...ติดแหร่าง
นอนตาราง...ต่างมุ้ง...ยุ่งนักหนา
ทั้งศาลแพ่ง...แกว่งศาลเตี้ย...จนเพลียตา
คดีอาญา...ฆ่าโหด...เขาโจษจัณฑ์
พ้นจากคุก...คิดบวช...ผนวชก่อน
ไถ่บาปร้อน...ผ่อนเย็น...เห็นสวรรค์
รถก็ชน...ป่นปี้...บี้ตะบัน
ขาแขนนั้น...สะบั้นแหลก...แปลกมิตาย
เจ็บเกินทน...ฅ.ฅน...บนผืนโลก
ไยโฉลก...โชคบัดซบ...มิจบหาย
ต้องร่อนเร่...พเนจร...ทอนร่างกาย
เที่ยวโยกย้าย...ใต้สะพาน...บ้านพักพิง
เป็นขอทาน...งานหลัก...ใช่ยักยอก
เพราะจนตรอก...ออกตัว...ขำกลั้วกลิ้ง
เกิดจนแก่...แย่แค่ไหน...ไม่ประวิง
เรียกร้องสิ่ง...ใดใด...จากสังคม
สรุปท้าย...ความตาย...คือที่สุด
มิเยี่ยมยุทธ...ฉุดอยู่...ครูสะสม
บาปกรรมใด...ได้ชดใช้...ให้แร้งลม
ชีวิตเปื้อน...ติดตม...ล่มบัดซบ.
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=1021
อย่านะคะ...น้องอาย + benuser
อย่านะคะ...น้องอาย...อุ๊ยตายแล้ว
นั่นหมาแมว...นั่งจ้อง...มองกันใหญ่
นู่นจิ้งจก...นกหนู...ดูประไร
โน่นเห็นไหม...ไก่เป็ด...เสียงเอ็ดอึง
บอกว่าอย่า...พี่จ๋า...ทำรุ่มร่าม
มันไม่งาม...บุ่มบ่ามนัก...รักสลึงค์
ค่าหดหาย...ลายพร้อย...รอยเคล้าคลึง
น้องยังพึ่ง...สิบห้า...หน้าอ่อนเยาว์
อย่าแตะต้อง...น้องหวง...สองพวกแก้ม
พึ่งแรกแย้ม...แจ่มใส...ไร้เขม่า
มือผู้ชาย...อย่าหมาย...มาลูบเลา
อย่าได้เฝ้า...ตามตื้อ...ทำดื้อดึง
หากรักจริง...ก็เชิญ...มาสู่ขอ
กับแม่พ่อ...ต่อหวัง...ให้ดังหึ่ง
เชิญแขกเหรื่อ...ญาติมิตร...สนิทตรึง
มาร่วมงาน...สนานถึง...หนึ่งล้านคน
http://www.hort39.co.cc/index.php?topic=896.msg4940#msg4940
ไปไหนมา...ที่รัก + benuser
ไปไหนมา...ที่รัก...กลับตีสี่
น้องรอพี่...สี่ทุ่ม...กลุ้มจนหลับ
โทรศัพท์...ปิดทำไม...ไมไม่รับ
เรื่องโทรกลับ...มาบอก...ก็ไม่มี
ปล่อยให้ห่วง...ง่วงหาว...หนาวเนื้อสั่น
อยากจะบั่น...ฟันยับ...ดับเป็นผี
เย็นวันศุกร์...หนุกหนาน...สำราญดี
วันเสาร์งี้...เหมือนจวัก...ตักแกงร้อน
ไปเลยไป...ซักผ้า...ล้างจานด่วน
แล้วทำสวน...พรวนดิน...อย่าศิลป์อ้อน
ล้างห้องน้ำ...กวาดถูเรือน...เอื้อนอย่านอน
อยากไปร่อน...กลับเช้า...แถมเมามาย
ทำงานไป...อย่าช้า...ปั๊ดหลังแหวน
แม่ไม่แพ่น...กะบาลพรุน...บุญเหลือหลาย
นี่ต่อหน้า...ธารกำนัล...หวั่นกลัวอาย
ไม่งั้นตาย...อย่าอยู่...เป็นผู้คน
http://poem.deedeejang.com/category/20/11198-aayoaayoayoayoayoiayoayoaayoayoayo-benuser.html
โดดเดี่ยว...หมื่นลี้ + benuser
ท่ามนที...ที่รินหลั่ง...ยังเอื่อยไหล
ยังมีใคร...คนหนึ่ง...ซึ่งโดดเดี่ยว
มองกระแส...ธารา...ลู่คดเคี้ยว
กราดและเกรี้ยว...เชี่ยวยิ่ง...สิ่งในใจ
อยู่ท่ามกลาง...ขุนเขา...และเลาเมฆ
ดุจดั่งเอก...เสกปั้น...ปั่นมาไข
แม้นร้อยอื่น...หมื่นล้าน...ทัดทานใด
แต่อะไร...ไหนเล่า...ทำเหงาทรวง
คลี่ดวงมาน...บนลานกว้าง...วางเอาไว้
เก็บทำไม...ให้หนัก...รักและห่วง
ทำโดดเดี่ยว...หมื่นลี้...ที่หมายควง
ปล่อยให้ร่วง...หล่นทิ้ง...ดิ่งลงธาร
http://poem.meemodel.com/etc/65662.html
อุ่นละไม...ในคืนนี้ + benuser
หวานละมุน...อุ่นละไม...ในคืนนี้
จันทร์สดสี...แจ่มฟ้า...ทาแต่งแต้ม
เมฆาคล้อย...ลอยพริ้ว...เป็นริ้วแซม
ฝากลมโชย...โรยแย้ม...หอมแก้มเธอ
ยืนระเบียง...เคียงดาว...แม้หนาวเนื้อ
แต่ใจเหนือ...เชื่อร้อย...พลอยเผยอ
อุ่นในอก...พกห่อ...พ้อละเมอ
แบบพร่ำเพ้อ...เสนอสาร...แว่วผ่านมา
กระซิบแผ่ว...ข้างหู...รู้ไว้นะ
คิดถึงค่ะ...ที่รัก...สลักแน่นหนา
คำคำนี้...คือวจี...ที่พัดพา
หอบโหยหา...ครานี้...ให้เธอยิน
http://thaimisc.pukpik.com/freewebboard/php/vreply.php?user=nnan&topic=217
วันศุกร์ที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
ขอขอบคุณ + benuser
ขอขอบคุณ...ป้าหมู...ผู้โอบอ้อม
เอารักล้อม...หลอมเป็นยา...ทาเขนย
ความเจ็บปวด...ขมวดคลาย...ลงแล้วเอย
จึงมาเอ่ย...ขอบคุณ...ทุกทุกคน
น้องใบบอน...แมงมุม...สองพุ่มแก้ว
นั่งเรียงแถว...ส่งใจ...ให้คลายหม่น
ภุมริน...หล่อลึก...นึกเยี่ยมยล
ยังเวียนวน...ล้นเอ่อ...เกลอน้ำใจ
น้ำตาเทียน...เขียนอ้อน...ด้วยกลอนเพราะ
ฟังเสนาะ...นักหนา...พาหายไข้
และอีกท่าน...ท้าว. ดาว อาชาไนย
ขอรับไว้...จากใจจิต...มิตรไมตรี
ขอบคุณแก้ว...ราตรี...ดั่งพี่(+)เพื่อน
เป็นเสมือน...คู่ทุกข์...ร่วมสุขขี
ยังยืนหยัด...เคียงข้าง...วางฤดี
ไข้ที่มี...ลดได้...ในเร็ววัน
อยากจะทวง...รางวัล...ที่เอื้อนเอ่ย
อย่าช้าเลย...อะไร...ไหนของขวัญ
น้องรอรับ...จับต้อง...ของกำนัน
ของผู้ใหญ่บ้าน...นั้น...ก็ไม่เอา
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=1015
เก็บเงินแต่ง + benuser
มาทำงาน...ไกลบ้านเมือง...แผ่นดินเกิด
หวังรวยเลิศ...เชิดหน้า...เก็บเงินถัง
วาดอนาคต...สดสวย...รวยกะตังค์
จะกลับไป...ขอพันชั่ง...มานั่งเคียง
แต่เหมือนฝัน...พังทลาย...หมดหลายหมื่น
ไห้สะอื้น...ยืนร้อง...อย่างพร้องเสียง
สังขาราณ์...พาไข้...ยอดใจเปรียง
เหมือนถูกเหวี่ยง...ลงเหว...เหลวอีกครา
ต้องนอนป่วย...แทบม้วยณ์...มรณะ
ทิ้งภาระ...หน้าที่...มีตรงหน้า
เสียทั้งเงิน...เสียทั้งงาน...ปานแร้งกา
ลงโถมถา...จิกทึ้ง...จนอึงอล
ฝากบอกข่าว...สาวน้อย...ให้คอยก่อน
อย่าพึ่งงอน...ถอนใจ...ไร้เหตุผล
ฝากสัญญา...จะมาขอ...ช่อกมล
ย่างหน้าฝน...ปีหน้า...ค่อยว่ากัน
http://www.hort39.co.cc/index.php?topic=892.msg4874#msg4874
ใครคิดถึง? + benuser
หายไปนาน...หลายวัน...ใครคิดถึง?
รอยรำพึง...คนึงถาม...สามสี่ห้า
นับดูแล้ว...แกร่วใจ...ในอุรา
แม้แต่ม้า...ตราชั่ง...ก็ยังเมิน
ไม่สบาย...ขออภัย...มิบอกกล่าว
เพียงฝากข่าว...เล่ามา...พานานเนิ่น
เอสเอ็มเอส...เซ็ตเซ้นส์...เม้นท์จนเพลิน
ตั้งกะเดิน...หาหมอ...เพื่อขอยา
แต่อาการ...ไม่ดี...เลยมีหาม
นอนคำราม..กร้ามแขน...แล่นมาขา
น้ำลายปูม...ฟูมปาก...กระชากตา
คล้ายหมาบ้า...ว่าไป...ใกล้ความจริง
http://poem.deedeejang.com/category/20/11184-aayoayoayoayoayoayoayoayo-benuser.html
ขออภัย...ถ้าใครรอ + benuser
วันพฤหัสบดีที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
รอเธอช่วย...เก็บตะวัน + benuser
อัสดง...สุริยงค์...เย็นยอแสง
ลับเหลี่ยมโลก...จำแลง...กลางแอ่งห้วย
ลาต้นพร้าว...ราวตาล...ลานสำรวย
ประจิมทิศ...บ่งสวย...ด้วยส้มแดง
เมฆาคล้อย...ลอยเลื่อน...เกลื่อนระดาษ
นภากาศ...วาดลง...หลงแต้มแต่ง
สุกเรืองรอง...มองเห็น...เป็นระแนง
เงาทะมึน...ขึ้นแกล้ง...แปลงนที
ตะคุ่มดำ...คำพจน์...สะกดกลั้น
สุริยัน...หันหลัง...ทิ้งถังสี
ความมืดมิด...ปิดฟ้า...ทั่วธานี
ปฐพี...ริบหรี่แล้ว...แว่วทำนอง.
อยากจะเก็บ...ตะวัน...ดวงนั้นไว้
จะมีใคร...ไหมหนอ...พอสนอง
ช่วยแบ่งเบา...เอารัก...เป็นหลักจอง
ช่วยกันคล้อง...สุริยา...มาให้ชม
ขอเพียงเธอ...เสนอใจ...ไม่หันเห
ล้อมทะเล...เอาไว้...ใช้ใจหม่
เก็บตะวัน...ทันร่วง...ดวงกลมกลม
ปรุงผสม...สูตรรัก...สลักทรวง
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=978
เก็บตะวัน + benuser
สายัญรอน...อ่อนแสง...จากแดงจ้า
จะลับฟ้า...ลาแล้ว...หนอแก้วเอ๋ย
สายลมพริ้ว...ลิ่วไหว...ใจรำเพย
เมื่อก่อนเคย...โชติช่วง...เหนือห้วงบน
ฉันขอเก็บ...ตะวัน...เพื่อวันหน้า
ไว้ส่องหล้า...พาฝัน...นั้นอีกหน
เมื่อเย็นย่ำ...ค่ำคร่า...ชราชน
ฟ้าอาจหม่น...หมองบ้าง...มิเป็นไร
ให้แสงจันทร์...พันดาว...สกาวสุก
ได้เปลี่ยนลุกส์...เวหา...ให้ฟ้าใส
สีนวลผ่อง...มองระยับ...ประดับใจ
ส่องอำไพ...ในคืน...รัตติกาล
http://poem.meemodel.com/etc/65513.html
หว้าเหว่ + benuser
อยู่คนเดียว...มันเหงา...เข้าใจไหม
อยากมีใคร...สักคน...มาเคียงข้าง
ยิ่งตอนนี้...จิตใจ...ชั่งบอบบาง
และอ้างว้าง...เปล่าเปลี่ยว...วังเวงใจ
หว้าเหว่นัก...รักหนอ...ไม่สมหวัง
เลยต้องอยู่...ลำพัง...อย่างหวั่นไหว
เจ็บในจิต...คิดเศร้า...เหงาเรื่อยไป
จะมีไหม...ใครสักคน...ที่เหลียวแล
หากหญิงชาย...คือคู่...ตุนาหงัน
หญิงอย่างฉัน...ชายใด...จะแยแส
มาร่วมเรียง...เคียงข้าง...ว่างเทคแคร์
สี่ห้องใจ...ไขแข...จะแชร์โชว์
http://poem.meemodel.com/etc/65676.html
วันพุธที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
คืนเดือนดับ + benuser
สายฝนโปรย...โรยเรื่อ...อยู่เหนือเศียร
ฤดูเปลี่ยน...เวียนผลัด...สะบัดหนาว
สายลมอ่อน...ย้อนโบย...โชยทางยาว
โอ้อกสาว...ร้าวรวด...ปวดฤดี
เดินท่ามกลาง...สายฝน...ถนนเส้นเก่า
เมื่อก่อนเคย...มีเขา...พะเน้าศรี
ยามฝนพรำ...ร่ายรำ...ฉ่ำชีวี
มาบัดนี้...ไม่มีแล้ว...แม้แต่เงา
ตะวันลับ...วับหาย...ไปหลายช่วง
ทะมึนมืด...ฝนลวง...แต้มทรวงเหงา
แหงนมองฟ้า...เวลานี้...เป็นสีเทา
สะอื้นเศร้า...ไร้แสง...แห่งดาวเดือน
คืนดาวดับ...อับโชค...โฉลกรัก
หนาวยิ่งนัก...อยากทักทาย...สหายเพื่อน
เหลียวมองซ้าย...ย้ายขวา...ว่าลางเลือน
สุดสะเทือน...เลื่อนล่อง...นองน้ำตา
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=975
สักวา...มากมิตร + benuser
สักวา...หวานอื่น...มิชื่นจิต
เท่ามากมิตร...ชิดใกล้...แม้ไกลสหาย
หยอกล้อคำ...รำร้อง...หญิงน้องชาย
สุขสบาย...หายห่วง...ผูกดวงกลอน
หวานน้ำคำ...พร่ำหยอด...จนปอดชุ่ม
ทั้งสาวหนุ่ม...เรียงหน้า...ทำตาสลอน
ระบายช้ำ...คะมำรัก...กระอักตอน
บ้างออดอ้อน...ศรศิลป์...ถวิลเอย
* หมายเหตุ กลอนสักวา--ต่อตอบโดยไม่ต้องรับ-คำท้าย
ให้ขึ้นต้นด้วย "สักวา" และลงท้ายด้วย "เอย" ทุกครั้งไป
http://poem.deedeejang.com/category/20/11118-ayoyeayoayoayoayoiayoayoiayoayoayoayoayo-benuser.html
หน้าไม่ให้...แต่ใจรัก + benuser
ถึงหน้าตา...น่าเตะ...เพราะเละเทะ
จะเน่าเฟะ...อย่างไร...แต่ใจศิลป์
อยากเสนอ...ให้สนอง...มองด้วยจินต์
กลอนกวิน...พิณสื่อ...คืออารมณ์
อยากขับกล่อม...หลอมรวม...ร่วมเป็นหนึ่ง
ให้เธอซึ้ง...ทึ่งทวี...ฤดีสม
เพียงอยากเห็น...รอยยิ้ม...พิมพ์ภาพคม
ส่วนผสม...บ่มรัก...สลักสุนทร
ในคืนนี้...ดวงดาว...พราวระยับ
เมฆพยับ...ลับบัง...พลังอักษร
พยายาม...ตามเก็บ...ด้วยสองกร
อรชร...อ้อนมา...ให้น่าฟัง
http://poem.meemodel.com/etc/65489.html
วันอังคารที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
หวังเหวิด...อย่างแรง + benuser
แลยอดพร้าว...มีดาว...เดือนประดับ
เลื่อมลายวับ...ลับแสง...ดั่งแกล้งฉัน
แลคลื่นเล...เซซัด...พลัดหลงกัน
แลแสงจันทร์...นั่นแค่...สีจางจาง
หวังเหวิดแล่ว...แก้วตา...มาหนีหาย
รู้บ้างหม้าย...หัวใจ...มันหมองหมาง
กองสีเก่า...ของเราสอง...มองเลือนลาง
พี่อ้างว้าง...หนัดเหนียน...เขียนบรรยาย
เอิดแลรอ...ต่อไดนุ้ย...อิหลบ
กลับมาซบ...อกพี่...ไม่หนีหาย
จันทร์อิร้าง...ผลัดหวัน...ฝันทลาย
ใจสลาย...พังลง...พี่หลงรอ
หวันอิขึ้น...มาแล่ว...น้องแก้วเฮ้อ
รู้หม้ายเธอ...หนำและพี่...นี่จะขอ
รอสาวนุ้ย...คนเดิม...หลบมาคลอ
อยู่ร่วมหอ...ก่อรัก...ที่หนำเล
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=973
การเดินทางที่แสนจะยาวนาน + benuser
ลมหายใจ...สุดท้าย...จะสิ้นสุด
ชีพจร...กำลังหยุด...การเคลื่อนไหว
อากาศธาตุ...แตกดับ...ลับล่วงไป
ดินน้ำไฟ...ไร้ลม...ขาดสมดุลย์
เหลือทิ้งไว้...แค่เพียง...กายสังขารณ์
จิตวิญญาณ...ล่องลอย...ตามรอยหนุน
รับกระแส...แร่ทอง...ของผลบุญ
ช่วยค้ำจุน...อุ่นเกื้อ...เอื้ออาทร
สังสารวัฏ...กว้างใหญ่...ไร้ขอบเขต
มีหลายเกรด...ชนชั้น...พลันสังหรณ์
จะจุติ...ที่ใด...ใจอาวรณ์
เหมือนละคร...เริ่มฉาย...ร่ายเนื้อความ
จุดเริ่มต้น...คือจุด...ที่สุดสิ้น
เปลี่ยนหน้ากาก...พากย์กวิน...ถิ่นทั้งสาม
โลกมนุษย์...จุดกลาง...ทางนิยาม
เหนือหัวนาม...สวรรค์...โลกแห่งพรหม
ดิ่งลงต่ำ...ย่ำกาฬ...ซึ่งมืดมิด
ผู้หลงผิด...คิดร้าย...ร่ายขื่นขม
มาจุติ...แห่งนี้...ที่พยายม
แดนทุกข์ตรม...ยมโลก...โภคภัย
จิตวิญญาณ...วนเวียน...อยู่อย่างนี้
ตามชั่วดี...ที่ทำ...คำปราศรัย
ผลัดสับเปลี่ยน...แปลงนาม...ตามปัจจัย
เหตุ-ผลกรรม...บอกนัย...ไขชะตา
การเดินทาง...ย่างก้าว...ชั่งยาวนัก
ไร้ซึ่งหลัก...ยึดเหนี่ยว...เกี่ยวซ้ายขวา
ไกลแสนไกล...ใจพ้อ...ทรมา
จิตอ่อนล้า...เหลือเกิน เผชิญกรรม
http://poem.deedeejang.com/category/22/11107-ayoayoiayoaayoayoayoayoayoiayoayoayoaaayoyeayoayoayoayoayoiayoayoayoiayo-benuser.html
น้อยใจ + benuser
ปลายยอดพร้าว...ยาวทอด...สอดประสาน
สื่อดวงมาน...หวานแว่ว...เป็นแถวกล้า
มองลึกลับ...ซับซ้อน...ย้อนเวลา
ราวกับว่า...นภา...จะแคบลง
ยิ่งพิจมอง...หมองใจ...คล้ายสับสน
โลกเวียนวน...หม่นเศร้า...เราเดินหลง
อยู่ในวัฏฏ์...ขัดขืน...ยืนงงงง
อยากจะปลง...ตรงนี้...ที่เรามอง
ตาเหม่อลอย...น้อยใจ...ใครคนหนึ่ง
ก่อนเคยซึ้ง...ยิ่งนัก...รักเราสอง
มาบัดนี้...พี่เหงา...กระเทียมดอง
โอ้นวลน้อง...ล่องหน...คนหลายใจ
http://poem.meemodel.com/etc/65480.html
วันจันทร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
เอ๋าจั๊กกรึบ...ไหมเหล่า? + benuser
ออกพรรษา...หน้าตา...สดชื่นนัก
กฐินหลัก...รักษา...รับมาหนุน
แสนอิ่มอก...อิ่มใจ...ได้ทำบุญ
สืบสกุล...ศาสนา...พาจำเริญ
สามเดือนผ่าน...ชาญระเบิดระเบ้อ
ชวนเพื่อนเกลอ...หัวขวด...สวดสรรเสริญ
กาละมัง...ถังคุ...เคาะกันเพลิน
เรียงพะเนิน...เชิญมาร่วม...วงดนตรี
ให้จังหวะ...ชะชะช่า...กะลาคู่
เคาะโต๊ะหมู่...มือเดี่ยว...เหนี่ยวเต็มที่
ช้อนจานชาม...บินว่อน...ร่อนทัพพี
มโหรี...บ้านนอก....ใกล้คอกวัว
สุมกองฟาง...อบไก่...ใส่ในปีบ
ไม่ต้องรีบ...จิบเหล้า...ลาบก้อยคั่ว
อาหารหลัก...แมงจุดจี่...ใบตองนัว
ใส่หอมหัว...กระเทียมนิด...ซิดน้ำปลา
เสื่อสาดปู...อยู่ลาด...พาดกลางเดิ่น
มองเผินเผิน...เหมือนเนินเต่า...มันเข้าท่า
เรียกเพื่อนพี่...ที่ว่าง...มานั่งดา
อย่าชักช้า...สาโทหมด...จะอดกิน
เด้อพี่น้องเด้ออออออออ!!
http://poem.deedeejang.com/category/20/11093-aayoaayoiayoayoaayoayoayoayoayoaayoayoaayoayoaayoi-benuser.html
รอเธอ...ช่วยนับดาว + benuser
ตะวันรอน...อ่อนแสง...แดงจากฟ้า
สกุณา...ถลาบิน...กลับถิ่นฐาน
เสียงหรีดหริ่ง...กริ่งกรีด...ดีดพังพาน
สั่นสะท้าน...วังเวง...เป็นเพลงไพร
คล้อยสายัญ...จันทรา...มาแทนที่
แสงริบหรี่...สีขุ่น...นู่นดาวไถ
สามดวงเรียง...เคียงข้าง...มิห่างไกล
ดาวลูกไก่...เกาะกลุ่ม...ชุมนุมกัน
มืดค่ำลง...หลงภวังค์...นั่งจดจ่อ
เมื่อไหร่หนอ...พ้อเอ่ย...เราเคยฝัน
อยากมีใคร...สักคน...นั่งชมจันทร์
นับดาวพัน...ล้านดวง...คอยห่วงใย
ได้แต่แหงน...มองฟ้า...ทำหน้าเศร้า
มีใครเหงา...เหมือนฉัน...นั้นบ้างไหม
ถ้าหากมี...ช่วยขาน...อ่านตอบใจ
ช้าอยู่ไย...เล่าหนอ...ฉันรอเธอ
http://poem.meemodel.com/etc/65459.html
วันอาทิตย์ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
เคย...ร่วมสาบาน + benuser
เมื่อปางก่อน...นี้หนอ...เคยคลอเคล้า
รักของเรา...เขาพราก...แยกจากคู่
เคยสาบาน...สานรัก...สลักตะปู
ว่าจะอยู่...เพื่อกัน...และกันไป
แต่มิสม...บ่มเก่า...รักเน่าค้าง
สิ้นชีพวาง...ร่างสลาย...สุดหวั่นไหว
เมื่อเกิดใหม่...ได้เห็น...เป็นของใคร
เธอลืมแล้ว...ใช้ไหม...ไยมิรอ
จนป่านนี้...ชีวิต...ลิขิตห่าง
เธอนั้นย่าง...ปัจฉิม...ปริ่มแล้วหนอ
ส่วนตัวฉัน...นั้นหน้าหลัง...ยังลออ
อยากถามต่อ...ข้อพร่ำ...คำสัญญา
ในชาตินี้...พี่จ๋า...อย่าว่าฉัน
สาบานนั้น...ถอนเสีย...เพลียนักหนา
เธอมีใคร...ใกล้ชิด...สนิทตา
น้องขอลา...ไปบวช...เพราะปวดใจ
http://thaimisc.pukpik.com/freewebboard/php/vreply.php?user=nnan&topic=201
สักวาหน้าหนาว + benuser
สักวา...หน้าหนาว...สาวผิวแห้ง
ทั้งขาแข้ง...แดงขุย...เป็นผุยผง
เตรียมโลชั่น...หมั่นทา...ชะลาลง
ให้หนุ่มหลง...งงงัน...หันมามอง
ปากที่แตก...แหกยับ...ทับลิปสติก
ผมที่หยิก...ผลิกสาง...ล้างเอี่ยมอ่อง
ผิวหน้าลาย...ป้ายครีม...กระหยิ่มลอง
ด้วยยาหม่อง...ทองถ้วย....ให้สวยเอย
กลอนสักวา--ต่อตอบโดยไม่ต้องรับ-คำท้าย
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=984
สายลม...ใต้ปีก + benuser
ประดุจนุ่น...ละมุนหวาม...นามปุยเมฆ
จะปั้นเสก...เอกลักษณ์...สลักผืนหล้า
แผ่นดินนี้...มีไออุ่น...สมดุลย์มา
ผสุธา...ธาราหลั่ง...ฝั่งนที
เรียงลำดับ...ประทับถ้อย...ร้อยเป็นสาย
เย็นพระพาย...ไหลเรื่อยลง...หลงวิถี
กลิ่นหอมกรุ่น...ฉุ่นน้อยนัก...รักเกิดมี
ธรณี...นี้ขอจอง...ครองผู้เดียว
สายลมโบก...โยกย้ายยัก...พักเป็นห้วง
วิหกหลวง...ถ่วงถลา...บินมาเดี่ยว
โฉบผินโผ...โอฬารจริง...ยิ่งปราดเปรียว
ไล้ลู่เฉี่ยว...เกี่ยวเมฆา...มารับรอง
ลมใต้ปีก...ซีกละน้อย...คอยดึงรั้ง
ตกภวังค์...หลั่งระลึก...นึกผยอง
มิเหนื่อยหนัก...นักหนาเลย...เอ่ยลำพอง
ปีกทั้งสอง...ประคองร่าง...บินกร่างโชว์
http://poem.deedeejang.com/category/20/11091-ayoyeayoiayoayoayoaayoaayoayoayo-benuser.html
ปิ่นโต..รัก + benuser
หากฉันบินผินโผ...หอบปิ่นโตผูกโบว์รัก
ล่องลอยพลอยรู้จัก...กับคนสวยหมวยเช่นเธอ
ไม่ต้องเอ่ยเผยคำ...ต่อลำนำย้ำแบบเพ้อ
เพราะใจคงละเมอ...มอบปิ่นโตเพื่อโชว์ใจ
คำว่ารักสวยเด่น...เขียนขีดเพ้นต์เช่นหวามไหว
สุดท้ายปักลายไป...เป็นเม็ดเลื่อมสีชมพู
หากเธอได้มาอ่าน...จงขับขานทานทัดหู
ลับหลังยังแอบดู...ช่วยเผยใจไขบอกที
ปิ่นโตเราเถาใหญ่...โบว์สดใสส่งถึงที่
วันนี้อากาศดี...ขอมอบความสุขแด่เธอ
http://poem.meemodel.com/etc/65447.html
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)