เมื่อหนึ่งคน...มีหนึ่งใจ...ใครจะรู้
รักซ่อนอยู่...ข้างใน...ใครจะเห็น
เช้ารักหนึ่ง...บ่ายสอง...ใจเยือกเย็น
เปลี่ยนเดือนเพ็ญ...เป็นมืด...เพื่อยืดพราง
วันเวลา...หมุนเวียน...เปลี่ยนไปแล้ว
ความเพริศแพร้ว...ซ่อนเงื่อน...กลับเลื่อนขวาง
ปมหัวใจ...ผูกไว้...อย่างเบาบาง
แต่กลับสร้าง...แรงเสียด...สุดเบียดบัง
รักของฉัน...นั้นเป็น...รักต้องห้าม
ยากจะฝ่า...หวากหนาม...ข้ามถึงฝั่ง
ความหดหู่...คู่ควร...เมื่อฉนวนพัง
ใจเปราะบาง...สิ้นหวัง...ในบ่วงมาร
...........
http://www.hort39.com/new-poem/index.php?topic=1954.0
