หมอกบางบาง...ลอยสู่...ห้วงเวหา
ในเวลา...ยามเช้า...หนาวหวั่นไหว
หิมะขาว...สกาววับ...จับยอดไกร
ภูผาใหญ่...เบื้องพักตร์...สลักโรย
ดอกไม้บาน...รับทิวา...แรกของแสง
อรุณรุ่ง...จำแลง...แกล้งไห้โหย
ทิวสนไกล...ไหวหวาม...ตามลมโชย
โบกลิ่วโบย...บางเบา...ทาบเงาธาร
เหมือนจะเหงา...เศร้าหดหู่...ดูเคว้งคว้าง
ดั่งปิดทาง...ขวางกั้น...หวั่นรากฐาน
ความรู้สึก...นึกคิด...ของจิตญาณ
ลอยล่องลิ่ว...หวิวพล่าน...บนลานเงา
http://poem.meemodel.com/etc/65735.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น