แลยอดพร้าว...มีดาว...เดือนประดับ
เลื่อมลายวับ...ลับแสง...ดั่งแกล้งฉัน
แลคลื่นเล...เซซัด...พลัดหลงกัน
แลแสงจันทร์...นั่นแค่...สีจางจาง
หวังเหวิดแล่ว...แก้วตา...มาหนีหาย
รู้บ้างหม้าย...หัวใจ...มันหมองหมาง
กองสีเก่า...ของเราสอง...มองเลือนลาง
พี่อ้างว้าง...หนัดเหนียน...เขียนบรรยาย
เอิดแลรอ...ต่อไดนุ้ย...อิหลบ
กลับมาซบ...อกพี่...ไม่หนีหาย
จันทร์อิร้าง...ผลัดหวัน...ฝันทลาย
ใจสลาย...พังลง...พี่หลงรอ
หวันอิขึ้น...มาแล่ว...น้องแก้วเฮ้อ
รู้หม้ายเธอ...หนำและพี่...นี่จะขอ
รอสาวนุ้ย...คนเดิม...หลบมาคลอ
อยู่ร่วมหอ...ก่อรัก...ที่หนำเล
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=973
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น