ลมหายใจ...สุดท้าย...จะสิ้นสุด
ชีพจร...กำลังหยุด...การเคลื่อนไหว
อากาศธาตุ...แตกดับ...ลับล่วงไป
ดินน้ำไฟ...ไร้ลม...ขาดสมดุลย์
เหลือทิ้งไว้...แค่เพียง...กายสังขารณ์
จิตวิญญาณ...ล่องลอย...ตามรอยหนุน
รับกระแส...แร่ทอง...ของผลบุญ
ช่วยค้ำจุน...อุ่นเกื้อ...เอื้ออาทร
สังสารวัฏ...กว้างใหญ่...ไร้ขอบเขต
มีหลายเกรด...ชนชั้น...พลันสังหรณ์
จะจุติ...ที่ใด...ใจอาวรณ์
เหมือนละคร...เริ่มฉาย...ร่ายเนื้อความ
จุดเริ่มต้น...คือจุด...ที่สุดสิ้น
เปลี่ยนหน้ากาก...พากย์กวิน...ถิ่นทั้งสาม
โลกมนุษย์...จุดกลาง...ทางนิยาม
เหนือหัวนาม...สวรรค์...โลกแห่งพรหม
ดิ่งลงต่ำ...ย่ำกาฬ...ซึ่งมืดมิด
ผู้หลงผิด...คิดร้าย...ร่ายขื่นขม
มาจุติ...แห่งนี้...ที่พยายม
แดนทุกข์ตรม...ยมโลก...โภคภัย
จิตวิญญาณ...วนเวียน...อยู่อย่างนี้
ตามชั่วดี...ที่ทำ...คำปราศรัย
ผลัดสับเปลี่ยน...แปลงนาม...ตามปัจจัย
เหตุ-ผลกรรม...บอกนัย...ไขชะตา
การเดินทาง...ย่างก้าว...ชั่งยาวนัก
ไร้ซึ่งหลัก...ยึดเหนี่ยว...เกี่ยวซ้ายขวา
ไกลแสนไกล...ใจพ้อ...ทรมา
จิตอ่อนล้า...เหลือเกิน เผชิญกรรม
http://poem.deedeejang.com/category/22/11107-ayoayoiayoaayoayoayoayoayoiayoayoayoaaayoyeayoayoayoayoayoiayoayoayoiayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น