กลิ่นไม้หอม...ล้อมรัก...สลักใบเถาว์
หัวใจเฝ้า...เคล้ากวิน...ถวิลหา
ยังคงรัก...เหมือนเดิม...ทุกเวลา
อาจมีบ้าง...บางครา...ที่พร่าเลือน
โลกอาจเปลี่ยน...เวียนหมุน...ตามสภาพ
แต่โปรดทราบ...ใจฉัน...นั้นเสมือน
หยุดทุกอย่าง...รอบข้าง...แม้ดาวเดือน
ถ้อยเอ่ยเอื้อย...ว่า"รักเธอ"...ได้เต็มคำ
ไม่ต้องถาม...ว่ายังรัก...เธออยู่ไหม
คำตอบรู้...แก่ใจ...ทุกเช้าค่ำ
แม้หมื่นล้าน...คำพูด...ท่องสูตรจำ
มิเท่า...การกระทำ...บอกย้ำแทน
เมื่อ...ดอกไม้บาน...บนลานใจแล้ว
แตกกิ่งแก้ว...แผ่วพริ้ว...เป็นริ้วแขน
โอบกอดเธอ...ที่รัก...เรียกว่าแฟน
ยังหนักแน่น...แม่นมั่น...ฉันรักเธอ
http://poem.meemodel.com/etc/65785.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น