โลกใบกลม...ลมพัด...สะบัดเล่ห์
ลวงทั้งเพ...เห่กล่อม...ฉาบย้อมสี
สนับสนุน...คุณงาม...และความดี
ให้เป็นหนี้...ตักหวังตวง...เมื่อทวงคืน
มหาอำนาจ...ยิ่งใหญ่...ใช้ทำบ่วง
วางกลลวง...เหยื่อปลาน้อย...มิอาจฝืน
หากขัดแย้ง...แผลงฤทธิ์...อ้างสิทธิ์ยืน
คมลูกปืน...ยื่นสนอง...ใส่ผองชน
มาในคราบ...นักบุญ...หนุนธุรกิจ
น้ำผึ้งพิษ...ร้ายแรง...แสดงผล
ไม่นานนัก...เผยหัว...ชาติตัวตน
เลวสัปดน...ยิ่งนัก...หลงภักดี
ศักดิ์ศรีเรา...เอาแลก...เพื่อแยกเบี้ย
ตกเป็นเหยื่อ...เสือเปลี้ย...แทบเสียผี
ชาติตกต่ำ...สกปรกคล้ำ...ถูกย่ำยี
ต้องเป็นหนี้...บุญคุณ...ด้วยทุนเดิม
รู้ทั้งรู้...ดูเถิด...ต้องทำโง่
หน้าโมโห...ไหมเล่า...เขาฮึกเหิม
ทรัพยากร...ถอนออก...มิงอกเติม
ไปช่วยเพิ่ม...ความร่ำรวย...พวกฉวยเอา
แล้วจะเหลือ...อะไร...ให้ลูกหลาน
ทนทำงาน...เป็นทาส...รับใช้เขา
แผ่นดินนี้...ที่เคย...เป็นของเรา
บัดนี้เล่า...ถูกเผาผลาญ...แหลกราญไป
เพราะความโลภ...ของคน...ไม่สิ้นสุด
ชาติชำรุด...ทรุดฮวบ...ดั่งบวบไหม้
เห็นแก่ตัว...ชั่วเลว...เปรียบเปลวไฟ
โถมเข้าใส่...ให้พินาศ...ทั้งชาติพันธุ์
พอหรือยัง...บุญคุณ...ที่หนุนเนื่อง
ตอบแทนให้...ลือเลื่อง...ฟันเฟืองฝัน
หมุนหลายยุค...ทุกสมัย...อภินันท์
หรือผล...ประโยชน์คั่น...อยู่กั้นกลาง?
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=1031
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น