มนุษย์เรา...เฝ้าแสวงหา...ปัจจัยสี่
หากว่ามี...พร้อมเพรียง...ลำเลียงเพิ่ม
คืออำนาจ...ยิ่งใหญ่...ดั่งไฟเติม
โหมฮึกเหิม...หล่อหลอม...มิยอมงอ
ไต่ขึ้นไป...ไม่หยุด...ยากฉุดรั้ง
เพราะวาดหวัง...ตั้งตน...คดในข้อ
ผลประโยชน์...โชติช่วง...คือบ่วงรอ
กับดักต่อ...แลกหา...มาใส่ตัว
สันดานดิบ...หยิบฉวย...ด้วยทีเผลอ
ใครที่เซ่อ...เจอเข้า...โดนเป่าหัว
ตกเป็นทาส...รับใช้...ใจพันพัว
สองมือชั่ว...มิกลัวบาป...ตราบสิ้นลม
http://poem.meemodel.com/etc/65682.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น