วันเพ็ญ...เดือนสิบสอง...น้ำนองหลาก
สูงท่วมมาก...เสียจัง...พังตลิ่ง
ขอจัดกรวย...กาบกล้วย...กระทงจริง
ใบตองมิ่ง...เย็บปัก...ถักรอบวง
ขอขมา...คงคา...ที่เคยเชี่ยว
ไหลคดเคี้ยว...เกรี้ยวกราด...อาจเคยหลง
พัดพาเอา...บ้านเรือน...เรือกสวนบง
ลอยลิบล่ง...ลงถลา...อย่างน่ากลัว
อันมนุษย์...สุดแท้...แต่กรรมเก่า
ที่คอยเฝ้า...ตามฉุด...แทบกุดหัว
ฝากกระทง...ลงกราบ...ฉาบดอกบัว
ยกท่วมตัว...หัวหู...ชูสองกร
ขอสะเดาะห์...เคราะห์กรรม...อธรรมร้าย
ให้ลับหาย...ไปเสีย...อย่าเพลียซ่อน
อยู่ซอกหลืบ...คืบใด...ให้จากจร
ขอให้สุข...สถาพร...สืบเนื่องไป
ขอให้พบ...ประสบคู่...ตุนาหงัน
แก้วกุดั่น...กัลยา...นภาใส
สิ่งดีดี...มีเกิด...ประเสริฐใจ
อันสิ่งใด...ที่หวัง...จงตั้งรอ.
http://poem.deedeejang.com/category/20/11203-aayoayoayoayoayoayoayoayoayoayoayoayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น