ทางสายเปลี่ยว...เดียวดาย...ไร้จุดหมาย
กับบั้นปลาย...วายชน...คนทั้งผอง
ต้องประสบ...พบเจอ...เสมอครร.ลอง
ดั่งคันฉ่อง...ของประทีป...ที่ตีบตัน
มีบางครั้ง...นั่งเศร้า...เหงายิ่งนัก
ทั้งเรื่องรัก...หนักการงาน...สานต่อฝัน
รู้สึกไหม?...ลมหายใจ...ในบางวัน
สุดอัดอั้น...ตันตื้อ...ทื่อเจียนตาย
เหมือนน้ำตา...จะพร่าไหล...แต่ไม่หยด
ยากสะกด...อดกลั้น...หวั่นเหลือหลาย
อกสะอื้น...ขื่นขม...ข่มมิคลาย
ผลสุดท้าย...จะรู้ได้...แค่เพียงตน
http://poem.meemodel.com/etc/57335.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น