นั่งลำพัง...ฟังเสียงคลื่น...กลืนทรายขาว
แสงแวววาว...พราวพร่าง...ดั่งเสกสรรค์
ท้องผืนน้ำ...ร่ำร้อง...คล้องเกลียวพัน
กระทบปั้น...เป็นชั้น...หันลู่ลม
เด็กชายน้อย...คอยแม่...ชะแง้เหลียว
สุดเปล่าเปลี่ยว...เดียวดาย...ไม่สุขสม
โอ้แม่จ๋า...หยาดน้ำตา...พร่าไหลพรม
แสนระทม...ขมขื่น...สะอื้นทรวง
อยู่หนใด...รู้ไหม...ลูกครวญคร่ำ
รอบ่ายค่ำ...ย่ำสนธยา...เวลาล่วง
สินสมุทร...สุดเหว่ว้า...สุดาดวง
ขวัญคำหลวง...ห่วงแม่...แลมองทาง
http://poem.meemodel.com/etc/56757.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น