หากเหนื่อยนัก...พักก่อน...นอนหนุนตัก
อุ่นไอรัก...สลักจิต...จากมิตรใกล้
อยู่เคียงข้าง...ไม่คิดห่าง...ร้างไปไกล
อย่าหวั่นไหว...ในยามท้อ...ขอสู้ทน
แม้พบกับ...อุปสรรค...และขวากหนาม
ไฟลุกลาม...ข้ามยากนัก...จักขวายขน
ส่งแรงใจ...ไปให้...เธอด้วยคน
จะเป็นฝน...ชะโลมล้าง...ถางทางเดิน
ฝากกลอนนี้...ให้คนดี...ที่ท้อแท้
อย่ายอมแพ้...อย่าอ่อนแอ...และห่างเหิน
หนทางไกล...ใจจงสู้...อยู่เผชิญ
จงก้าวเดิน...ต่อไป...ให้มั่นคง
http://poem.mthai.com/view/5049
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น