ใกล้เที่ยงคืน...ยืนเหม่อ...ละเมอหา
แรมเดือนลา...ดาวพร่าง...กระจ่างสี
ยิ่งพิจมอง...ละอองวาว...ราวมณี
สวยเหลือที่...คลี่คราม...สามอารมณ์
หนึ่งพะวง...หลงภวังค์...นั่งไม่ติด
เหมือนมิ่งมิตร...คิดถึง...คนึงสม
สองเหม่อมอง...เพ้อหา...แฟนตาคม
ไว้ลูบผม...ชมดาว...พะเน้าคลอ
สามสำคัญ...พันผูก...ลูกแม่รัก
คิดถึงนัก...แม่จ๋า...เวลาท้อ
เมื่อก่อนนี้...มีแม่...แลลออ
ก็สุขพอ...พ่อแม่ลูก...ผูกไมตรี
แถมเจ้าน้อง...ท้องคลาน...มารความสุข
ช่วยกระตุก...ต่อมฮา...เวลาที่
เครียสจากงาน...คร้านเรียน...เขียนคำภีร์
แต่ตอนนี้...ไม่มี...ไม่เหลือใคร
อยากกลับบ้าน...ลานดิน...ถิ่นเมืองเก่า
พ่อแม่เรา...คงเหงา...เศร้าหวั่นไหว
คงรอแล้ว...รอเล่า...รอเราไป
ซบอุ่นไอ...แนบตัก...อีกสักครา
http://www.hort39.co.cc/index.php?topic=680.0
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น