ต้นตาลสูง...ปลายนา...ชั่งน่าอยู่
นกเขากรู...เรียกคู่...ให้มาหา
เสียงไพเราะ...เสนาะพริ้ง...เจรจา
หวานหนึ่งว่า...น้ำตาลเพชร...เด็ดขั้วใจ
ยามเย็นย่ำ...ค่ำลง...ที่ตรงนี้
แสงสุรีย์...หรี่ลับ...วับหวามไหว
นภากาศ...วาดแสง...แดงอำไพ
หรีดเรไร...ร่ำร้อง...แซ่ซ้องเพลง
ผสุธา...ทาแต้ม...แซมสีคล้ำ
ตะคุ่มดำ...ค่ำแล้ว...แว่วโหวงเหวง
พฤกษาพันธุ์...พลันสลด...หดวังเวง
ลอยเท้งเต้ง...เถาว์เครือ...เยื่อทมิฬ
ใจระส่ำ...คว่ำหงาย...คล้ายจนตรอก
นกเค้าหลอก...หยอกเย้า...เราแทบสิ้น
นกเขากรู...ครู่เดียว...เลี้ยวลับบิน
กลับคืนถิ่น...ผินโผ...โกหกกัน
จากเคยหวาน...ขานเพราะ...มาเหาะหนี
โอ้วจี...ลี้ลับ...ดับแล้วฝัน
หวังคู่เคียง...นั่งเสลี่ยง...ผูกสัมพันธ์
น้ำตาลเพชร...หวานเด็ดนั้น...แค่ฝันไป
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=938
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น