รักติดหล่ม...ล่มแล้ว...แว่วมาบอก
ดังกระฉอก...ออกไข...ใจเจ้าเอ๋ย
ลุกไม่ไหว...ไปไม่รอด...ต้องจอดเกย
นอนเขนย...เผยไว้...ไม่หนีเธอ
ว่าทั้งรัก...ทั้งหลง...โก่งหัวปัก
เหมือนพันหลัก...แม้ผลักไส...ก็ไม่เผลอ
ยังตามติด...ชิดเนื้อ...เชื่อไหมเออ
ดั่งเป็นเกลอ...ก่อเกื้อ...เหนืออื่นใด
บทสรุป...คือยอม...น้อมทุกสิ่ง
ไม่คิดทิ้ง...อิงแอบ...แนบซบไหล่
ขออยู่เคียง...เรียงหน้า...กระดานใจ
ยกยังไง...ก็ไม่ออก...บอกตามตรง
http://poem.meemodel.com/etc/65246.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น