เสียงหวานแหว๋ว...แว่วว่า...น้ำตาไหล
จะจากไกล...ไปแล้ว...เจ้าแก้วเอ๋ย
เมื่อก่อนนี้...มีเรา...เฝ้ากอดเกย
นอนเขนย...เชยคาง...อย่างอาจองค์
เคยเดินข้าง...ไม่ห่าง...ร่วมกันฝัน
แต่เมื่อมัน...ต้องจาก...พรากผุยผง
เศษเยื่อใย...ตายดับ...ปรับใจปลง
เราก็คง...แยกไป...คนละทาง
ขอให้เจ้า...โชคดี...อยู่ที่ใหม่
จำเอาไว้...อย่าลืม...คิดถึงบ้าง
เราคงขาด...วาสนา...แล้วหนอนาง
แม่นวลปราง...ห่างแล้ว...แก้วอย่าเลือน
หวังชาติหน้า...เกิดมา...ได้เป็นคู่
คอยอุ้มชู...ดูแล...แคร์ดั่งเพื่อน
ค่อยประคอง...คล้องหลัก...รักร่วมเรือน
แม่บัวเผื่อน...ชาตินี้...มิอาจเจอ
http://poem.deedeejang.com/category/20/10987-ayoayoayoayoiayoaayoayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น