ถึงจะใหญ่...คับฟ้า...มาจากไหน
งามไฉไล...รวยทรัพย์...นับล้านเห็น
แม้จะจน...ค้นแค้น...แสนลำเค็ญ
ทุกประเด็น...เย็นร้อน...ต้องนอนตาย
เมื่อเกิดมา...เอาอะไร...มาด้วยเล่า
เข้าเตาเผา...เขม่าดำ...ย้ำสหาย
เกิดเจ็บแก่...แน่แท้...ต้องวางวาย
ในบั้นปลาย...ไม่พ้น...ต้องวนเวียน
ไปตามกรรม...ตามเจต...เหตุที่ก่อ
เกิดใหม่หนอ...ก็ทุกข์...สุขสับเปลี่ยน
เป็นอย่างนี้...เรื่อยไป...แท่งไขเทียน
จิตกระเหี้ยน...กระหือ...สื่อให้เป็น
ดูเอาเถิด...เกิดมา...มีแต่ทุกข์
จะนั่งลุก...โอดครวญ...ล้วนทุกข์เข็ญ
อันร่างกาย...หน่ายแท้...แค่เส้นเอ็น
กระดูกเนื้อ...เน่าเหม็น...เห็นร่ำไป
เบื่อแล้วหนอ...ขอหยุด...หลุดเวียนว่าย
ชาตินี้บ่าย...สายสื่อ...กระพือใส
ตั้งแน่วแน่...แก่ธรรม...นำจิตใจ
ลุข้อไข...ไม่ตาย-เกิด...ประเสริฐชน
http://poem.deedeejang.com/category/22/11061-ayoayoyoayoaayoaayoaayoaayoayoiayoaayoayoayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น