แก้วราตรี...มณีรัตน์...สัมผัสถ้อย
นำมาร้อย...สร้อยถือ...สื่อภาษา
สามกระเดื่อง...เปรื่องปราชญ์...ฉลาดปัญญา
ทั้งโลกา...ฟ้าดิน...ระบินนาม
กลิ่นอบอวน...ชวนดอม...น่าหอมนัก
แจ้งประจักษ์...ในใจ...ให้วาบหวาม
ประทับกลีบ...ครีบอุ่น...ละมุนคราม
ต้นไร้หนาม...ยามพริ้ว...ละลิ่วลม
ผลัดกลางคืน...ยืนเด่น...เห็นสง่า
ทอดใบมา...พาพัด...มนัสสม
โรยกลิ่นหอม...น้อมกิ่ง...ยิ่งชวนชม
ชื่อนิยม...คมลึก...นึกในที
พุ่มหนาใบ...ไม่น้อย...แถมร้อยเล่ห์
ลมพัดเพ...เซส่าย...เปลี่ยนลายสี
ชูช่อดอก...ออกขาว...ราวมณี
ชื่อเสียงนี้...มีหนึ่ง...ในวงวรรณ
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=889
หนาวเพียงไหนใจยังหวังวันอุ่น
ตอบลบคิดถึงคุณทีไรใจหวิวหวั่น
อยู่ที่ไหนในโลกปัจจุบัน
ยังนับวันเวลาได้มาเจอ
แก้วราตรี
จะโทรหา...แต่ว่า...ไม่ค่อยว่าง
ตอบลบระยะทาง...ห่างนัก...พักยามเผลอ
อยู่เมืองไทย...สบาย...ดีนักเออ
คิดถึงเหรอ...ก็ได้...เดี๋ยวจะไป (เข้าฝัน)