วันนี้หนอ...ขอนำท่าน...นั้นท่องเที่ยว
ทางสายเปลี่ยว...เดียวดาย...คล้ายกังขา
จะอ่านต่อ...หรือขอหยุด...พิจรณา
เร็วอย่าช้า...เรามา...ท่องนรกกัน
...
เมื่อท่านนั้น...ครั้นมาถึง...เมืองนรก
ใครสกปรก...อย่าตกใจ...โวยวายลั่น
โปรดระงับ...กำชับเสียง...เรียงหน้ากัน
เธอและฉัน...ต้องมาตรวจ...สำรวจบัญชี
ใครก่อกิจ...เป็นกุศล...หรือคนบาป
ใครใจหยาบ...ท่านทราบจาก...บัญชีนี้
พระยายม...ผู้คมขำ...ถามทันที
ว่าท่านมี...ศีลห้าไหม?...ให้ตอบมา
...
หากโหดเหี้ยม...เทียมใจร้าย...อำมหิต
คร่าชีวิต...ข้อปาณาฯ...ไม่รักษา
เบียดเบียนสัตว์...ทั้งใหญ่น้อย...แม้หอยปลา
ดูเถิดหนา...จะต้องมา...รับโทษทัณฑ์
...
ใครลักทรัพย์...นับว่าผิด...จิตใจคด
รวมทั้งหมด...พวกโกงชาติ...ศาสน์ด้วยนั่น
ศีลข้อสอง...หมองด่างพล้อย...เป็นร้อยพัน
ภาพนี้นั้น...ท่านต้องคิด...พินิจตรอง
...
ใครเจ้าชู้...ประตูดิน...ศีลข้อสาม
ทำหยาบหยาม...กามกาเมฯ...เล่ห์เหลี่ยมคล่อง
ผิดลูกเขา...เมียใคร...ไม่แลมอง
เห็นจะต้อง...มารับโทษ...โจทย์ท่านมี
...
ใครมุสาฯ...หาความ...พล่ามเพ้อเจ้อ
จะเหลือเหรอ...ผิดทำนอง...ของข้อสี่
ชอบโกหก...พกลม...จมอเวจี
ต้องดูนี่...นรกมี...ให้ท่านชม
...
ใครชอบดื่ม...ปลื้มสุรา...เป็นระยะ
ดูไว้นะ...จะต้องเจอ...เสนอให้สม
ศีลข้อห้า...อย่าประมาท...พิฆาตคม
พวกชอบดม...ก้มเสพยา...มาทองแดง
เพื่อภาพจำ...ความเลว...ที่ตนก่อ
จึงวอนขอ...ความเมตตา...ทุกหนแห่ง
ใครฆ่าวัว...ตัดหัวควาย...ใคร่แจกแจง
ต้องเป็นเปรต...ขอแบ่ง...แห้งส่วนบุญ
...
สะพานนรก...หากตก...ต้องเป็นเหยื่อ
อสรพิษ...ฤทธิ์เงื้อ...เมื่อบาปหนุน
พยายม...ข่มขู่...ดูเถิดคุณ
ความการุณย์...มิมี...ด้วยบาปตน
...
ผู้ใดที่...ไม่มี...ความละอาย
เมื่อชีพวาย...ไปยมโลก...โศกล้นพ้น
ถูกถลกหนัง...ทั้งหน้า...ไร้ที่ยล
นี่คือผล...แห่งคน...ไร้ยางอาย
...
ผู้คุยโว...มโนจิต...คิดเป็นบาป
กล่าวจ้วงจาบ...หยาบโลน...ส่อเสียหาย
ต้องตัดลิ้น...ร้อยกราม...ตามอบาย
นักบวชสหาย...อย่าได้...ประพฤติตัว
...
อกัตญญู...ต่อผู้...มีพระคุณ
มิเจือจุน...ซ้ำมั่วกาม...หยามหยาบทั่ว
ต้องถูกบด...กดร่าง...วิญญาณมัว
มืดสลัว...ครั้งแล้วเล่า...เข้าปรับปรุง
...
พวกฉกชิง...วิ่งราว...ทุบตีแม่
ถูกหามแห่...ตัดแขนขา...ขาดริ่งรุ่ง
เป็นภาพที่...น่าสมเพช...เศษวิญญุง
กลิ่นคาวฟุ้ง...เลือดบาป...อาบอเวจี
...
ใครที่เขียน...หนังสือ...ภาพลามก
ลงนรก...อย่างเดียว...ไม่ต้องหนี
ถูกน้ำมันร้อน...สะบัด...จัดท่าที
กายป่นปี้...นรกนี้...ตามลงทัณฑ์
...
พวกชอบหา...ช่องว่าง...ทางกฏหมาย
บีบทำลาย...ผู้อื่น...แล้วชื่นฝัน
ต้องถูกงู...พิษร้าย...เจาะร่างพลัน
ผลกรรมนั้น...ยากหลีก...ปลีกต้องเจอ
...
พ่อค้ายา...เสพย์ติด...พิษแรงร้าย
ปลอมยาขาย...บอกไว้...ว่าอย่าเผลอ
นรกรอ...กรอกปาก...ฝากคุณเธอ
จะต้องเพ้อ...ทรมาร...นานนับกัลป์
...
ผู้ชอบล้วง...ชอบลวง...วิ่งราวทรัพย์
เข้าตำหรับ...น้ำร้อนลวก...สองมือนั่น
ต้องพุพอง...เป็นหนอง...หมองจาบัลย์
นรกนั้น...ท่านไม่เว้น...ไม่เห็นใจ
...
ใครอิจฉา...ริษยา...อ่านทางนี้
ต้องเจอดี...มีมีดแทง...แดงไสว
กรีดเข้าจิต...มิดลง...ตรงหทัย
ควักถึงไส้...ใครลามก...ตกตามกัน
...
ผู้ที่ชอบ...กอรปกิจ...ผิดกุศล
หลอกลวงคน...เอาทรัพย์...รับมานั่น
บอกงานบุญ...จุนเจือ...เอื้อตัวดัน
ฝูงผึ้งตาม...ลงทัณฑ์...ต่อยทั้งตัว
...
ใครทำร้าย...ผู้อื่น...ยื่นมือมา
เหล็กร้อนจ้า...กำไว้...ได้หายชั่ว
มือไม่ดี...เจออย่างนี้...ถึงจะกลัว
ร้อนระรัว...ทั่วมือ...อย่าหือเลย
...
ใครกันหนอ...ล่อลวง...ตกบ่วงทรัพย์
พูดสับปรับ...ลูกเหล็กหนาม...ตามเฉลย
ถูกกรอกปาก...หากเห็น...เป็นสังเวย
เสพยาเอ้อระเหย...ก็ต้องโดน
...
ผู้ผิดศีล...ข้อสาม...ย้ำถ้วนถี่
ผิดสามี...ภรรยา...ท่าต้องโกร๋น
หนูปากเหล็ก...แทะกัด...สบัดถึงโคน
จนขาดโล้น...เจ็บปวด...ทรมาร
...
ผู้ที่มัก...ดูหมิ่น...ติฉินทั่ว
วาจากลั้ว...เหยียดหยาม...ถามสืบสาน
ต้องถูกสอย...ห้อยหัว...ชั่วรูปการณ์
สุดสะท้าน...อนาจเน็จ...จนเข็ดจำ
...
ใช้อาคม...ข่มเหงเป็น...นักเลงพาล
ในสันดาน...ชั่วช้า...อย่าพึ่งขำ
ต้องถูกเสียบ...ร่างทิ้ง...ยิ่งระกำ
กระทะน้ำ...ร้อนเดือด...เชือดชีวิน
...
นี่เป็นเพียง...เสี่ยงน้อย...ร้อยมาเล่า
ให้ใจเรา...หดหู่...ดูให้สิ้น
ชีวิตนี้...เกิดมา...ทำหากิน
อย่าได้หมิ่น...ศีลห้า...จะพามัว
ขอจงตั้ง...สั่งตัว...หัวใจกล้า
สร้างบุญญา...รักษาศีล...ละความชั่ว
เมื่อตายไป...จะได้...ทิพย์สวรรค์ชัวร์
รักษาตัว...รักษาจิต...คิดแต่ดี
ขอจบทัวร์...ท่องนรก...เพียงเท่านี้
ท่านใดมี...ข้อสงสัย...อย่าได้หนี
โปรดถามไถ่...อ่านได้...ตามที่มี
หรืออ่านที่...ลิงค์นี้...แนบให้มา
http://poem.deedeejang.com/category/22/10846-ayoaayoayoayoayoayo-benuser.html
ปล. ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ
http://poem.deedeejang.com/category/22/10846-ayoaayoayoayoayoayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น