ขอลาขาด...จากโลก...ที่สมมุติ
คือสิ้นสุด...วาสนา...กายาธาตุ
มิเกิดก่อ...ต่อไป...ใสสะอาด
ตื่นผงาด...จากตม...กิเลสจร
สิ้นชาตินี้...ที่สุด...หยุดแล้วหนอ
เกิด-เพียงพอ...มองเด่น...เห็นลูกศร
ที่ปักษ์อก...ตกจริต...พิษบั่นทอน
ได้ไถ่ถอน...ออกสิ้น...ทั้งอินทรีย์
ลาที...เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย...วายชีวาต
เราประกาศ...จากจิต...พิชิตที่
อยู่เหนือโลก...ทั้งมวล...ประมวณมี
สมดั่งที่...อริยะ...ชนะมาร
http://poem.meemodel.com/etc/67120.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น