ตั้งหน้ารอ...พอดี...หนึ่งปีพบ
ได้ประสบ...พบแล้ว...เหมือนแก้วขวัญ
ยามแรกเห็น...เด่นเหลือ...เชื่อสายพันธุ์
พิไลวัลย์...เลอค่า...ว่างามจริง
เฝ้าทะนุ-ถนอม...ไม่ยอมห่าง
คอยดูแล...ทุกอย่าง...ยิ่งกว่าหญิง
มอบใจรัก...หนักแน่น...แม้นเปรียบปลิง
ที่เกาะแนบ...แอบอิง...ขากรรไกร (ไม่มีที่ลง อิอิ)
หนึ่งปีครั้ง...ก็ยังดี...สมที่หวัง
สมดั่งตั้ง...ใจรอ...พอทนไหว
ค่าตอบแทน...แม่นว่า...อยู่ที่ใจ
เห็นดอกสวย...สดใส...ไม่เสียแรง
http://poem.meemodel.com/etc/66833.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น