อยากกล่าวกลอน...เล่าย้อน...ตอนเป็นเด็ก
ฉันยังเล็ก...เด็กน้อย...ด้อยศึกษา
ไปโรงเรียน...เขียนอ่าน...ตามตำรา
มีวิชา...ภาษาไทย...ให้ท่องจำ
อะ อา...อิ อี...อุ อู...หนูจำได้
ท่องขึ้นใจ...จำได้แม่น...แล่นถลำ
ชูใจ มานะ...มานี...กาสีดำ
เจ้าโตนำ...สีเทา...เห่าดูปู
อามีตา...นามีรู...ปูอยู่ด้วย
สีสรรสวย...ช่วยให้จำ...คำเรียนรู้
เห็นปิติ...และเจ้าแก่...แลน่าดู
ทั้งคุณครู...ก็สอนหนู...ให้รู้เพียร
จนบัดนี้...มานี...จากไปแล้ว
ฉันใจแป้ว...แว่วหา...เวลาเขียน
ยังคงนึก...ระลึกถึง...ซึ่งบทเรียน
ที่เคยเขียน...เพียรท่อง...ก้องวิญญา
http://poem.meemodel.com/etc/53221.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น