ถึงฤกษ์งาม...ยามดี...ราศีส่ง
น้ำคร่ำลง...บรรจงคลอด...ปลอดภัยแท้
เบ่งตั้งนาน...เสียงลูกขาน...ม่านตาแล
จะเป็นแม่...แน่แท้...ในวันนี้
ทั้งคุณพ่อ...ก็มือใหม่...ใจระทึก
สุดจะคึก...นึกอยากมอง...จ้องเต็มที่
เอาหล่ะหนา...ถึงเวลา...ตาเบิ่งดี
ลูกคนนี้...ที่รอคอย...หลายร้อยวัน
คุณหมอชู...ดูแล้วงง...สงกะสัย
นี่ลูกใคร...ไม่ใช่...ลูกของฉัน
พ่อก็ขาว...แม่ก็ขาว...อ้าว!! งงงัน?
ลูกใครกัน ?...ดำปิ๊ดปี๋...อี๋ ไม่เอา!!
!!สงสัยลูกจรกา!!
http://poem.meemodel.com/etc/52201.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น