พูดถึงเรื่อง...โรคเอดส์...ปวดเฮดนะ
ไม่รู้จะ...หมดไป...เมื่อไหร่หนอ
พวกผู้ชาย...มักมาก...อยากด่าทอ
เป็นต้นตอ...ก่อให้เกิด...เปิดประเด็น
เป็นผู้ชาย...มีแต่ได้...หลายใจนัก
ไม่แน่นหนัก...ไม่รักเดียว...เที่ยวทั่วเห็น
ทั้งไปผับ...กลับเข้าเลาจน์...เมาทุกเย็น
คนทุกข์เข็ญ...เป็นผู้หญิง...ยิ่งรับกรรม
หากผู้ชาย...ไม่สำส่อน...นอนเฝ้าบ้าน
คงสำราญ...บ้านก็เย็น...เป็นสุขล้ำ
โรคเอดส์ร้าย...คงไม่หมาย...มากลายกล้ำ
แสงแห่งธรรม...ก็นำทาง...สร้างเกราะกัน
เอดส์จะลด...หมดไป...หากชายหยุด
เลิกมั่วมุด...ยุดกาม...ตามใจฝัน
หัดควบคุม...ลุ่มหลง...ตรงต่อกัน
สื่อสัตย์มั่น...หมั่นดูแล...แคร์ครอบครัว
http://poem.deedeejang.com/category/20/9436-9436.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น