เสียงรถวิ่ง...ซิ่งผ่าน...ที่หน้าบ้าน
เดาอาการ...มันคงไป...ไม่ถึงไหน
บิดแอ๊น แอ๊น...แล่นเร็ว...ดั่งเปลวไฟ
บิดเข้าไป...ให้สุดไมล์...ตายซะที
กวนโอ้ยนัก...พวกนี้...ที่อยากด่า
อยากจะบ้า...น่าระอา...ปาให้หนี
ไปเลยไป...อย่าได้...มาราวี
เบื่อสิ้นดี...ล้มทีนี้...ซี้หักคอ
นอนเหยียดขา...อ้าแขน...แขวนบนเบาะ
บ้างก็เกาะ...เหาะเหิน...เพลินยกล้อ
เสียงก็ดัง...ฟังแล้วเซ็ง...เขม็งใจรอ
แต่งปาดท่อ...ใส่ล้อเล็ก...เด็กกวนเมือง
ล้มทีเถอะ...เจอะแล้ว...คงแป้วจิต
คงสิ้นฤทธิ์...พิษสง...ปลงคางเหลือง
แขนขาหัก...ปากแตก...แยกใจเคือง
ตายสิ้นเรื่อง...สิ้นราว...เล่าคงดี
!!! หนวกหูโว้ย คนจะนอน บิดเสียงดังอะไรนักหนา !!!
http://poem.meemodel.com/etc/43197.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น