รู้ตัวดี..ไม่มีค่า..มาทีหลัง
เลยต้องนั่ง...เช็ดน้ำตา...ที่บ่าไหล
ไม่ดีพร้อม..ยอมรับ..เท่ากับใคร
เพราะหัวใจ...ไร้ใคร...มาเหลียวแล
สะเทือนใจ..เมื่อเธอ..พูดถึงเขา
รู้ไหมเล่า...ความเศร้า...สะกิดแผล
พร่ำบอกรัก..มากน้อย..คอยเทคแคร์
เธอจะแล...แคร์บ้างไหม...ใจคิดนาน
ฉันขอรัก..เธอห่างห่าง..อยู่อย่างนี้
ขอคนดี...มีใจ...ใช้สื่อสาร
ขอมอบรัก..ปักใจ..ไว้ยาวนาน
ขอสาบาน...จะสานใจ...ให้แด่เธอ
ฉันจะรอ..จนกว่า..เขาทอดทิ้ง
เก็บใจนิ่ง...อิงแนบ...ไม่แอบเผลอ
ฉันสัญญา..ว่าจะดี..กว่าที่เจอ
รักเสมอ...เพียงเธอ...ตลอดกาล
http://poem.meemodel.com/etc/42734.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น