ต้นไม้ขาว...วาวดั่งเพชร...เกล็ดกรองแก้ว
หิมะแพรว...แวววับ...จับผืนฟ้า
ละอองนุ่ม...ชุ่มชื่น...ระรื่นตา
ไหลหลั่งลา...จากฟ้า...มาสู่ดิน
มาเกาะรับ...จับต้นใบ...ให้ขาวใส
มองเย็นใจ...หนาวกาย...ไร้ไฟผิง
อยากมีใคร...สักคน...ทนแอบอิง
กอดกลมนิ่ง...ยิ่งยืน...คงชื่นใจ
สายน้ำเย็น...ยิ่งเห็น...ก็ยิ่งหนาว
รักเราร้าว...เศร้าใจนัก...รักเหลวไหล
ยืนตากลม...หม่ฟ้า...พนาไพร
หิมะไล้...ไรกาย...ใจร้ายจริง
!!! หนาว จริง จริง !!!
http://poem.meemodel.com/etc/42526.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น