สายลม...แสงแดด...แผดเผา
ใจเรา...รุ่มเร้า...เศร้ามอง
ไร้ใคร...ใคร่เหลียว...แลมอง
นั่งกอง...ถองเหล้า...เมามาย
นี่หรือ...คือรัก...ภักดิ์ดี
ที่พี่...คนดี...มอบให้
สุดท้าย...กลายกลับ...ลับไกล
ทิ้งไป...ไม่หัน...มาแล
หมดแล้ว...สิ้นแวว...ความหวัง
เกลียดชัง...ดั่งไฟ...ไหม้แท้
ลุกโชน...โชติช่วง...ดับแด
เหลือแค่...เศษเถ้า...เข้าใจ
http://poem.meemodel.com/etc/42640.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น