ฮาโหล...ฮาโหล...โทรชวน...ไปกินข้าว
หิวหรือเปล่า...เล่าหนา...น้องตาหวาน
พี่ชายนี้...พอดี...พึ่งเลิกงาน
ก่อนกลับบ้าน...หาไรทาน...สักจานนึง
จึงโทรหา...แก้วตา...หน้าใสใส
อยากชวนไป...ทานด้วย...เพราะคิดถึง
อยากสบตา...เวลาทาน...ให้หวานซึ้ง
ข้าวจานหนึ่ง...ถึงจะบูด...ก็ดูดชิม
หรือว่าน้อง...ข้องใจ...ไม่อยากข้าว
ด้วยเป็นสาว...หน้าไม่ลาว...ดาวสนิม
งั้นไปทาน...สุกี้...ที่น่าชิม
มีน้ำจิ้ม...หน้าจิ้มลิ้ม...ยิ้มสบตา
.........ฮาโหล...ฮาโหล...โทรมา...พูดซะหลง
พี่ชายคง...งงงวย...ด้วยหลงหา
ขอโทษนะ...พี่ชาย...ไม่นำพา
ท่าจะบ้า...โทรมาชวน...ให้ป่วนใจ
นี่มันตี...เท่าไหร่...แล้วคุณพี่
นาฬิกามี...ดูทีซี...มองบ้างไหม
นี่ตีสอง...น้องนอนแล้ว...นะพี่ชาย
โทรมาใหม่...ได้ไหม...คนจะนอน
โทรมาได้...คนอะไร...ชวนไม่คิด
ร้านมันปิด...มืดมิด...คิดสังหรณ์
กำลังฝัน...ถึงดารา...น่าเกี่ยวดอง
อยู่กันสอง...ต่อสอง...ในห้องใจ
ด้วยฝันว่า...อาร์โนลด์...คนโก้เก๋
ร่างใหญ่เท่ห์...ซวนเซ...เห่ตาใส
กำลังจ้อง...มองตา...ว่าซึ้งใจ
กำลังไซร้...ไล้ลูบ...จูบซอกคอ
ตื่นตกใจ...พาให้...อารมณ์เสีย
อ่อนใจเปลี้ย...เพลียภายใน...ใจทุกข์หนอ
นานนานที...จะมีใคร...ไซร้ซอกคอ
แค่ฝันหนอ...ก็ยังดี...ที่ได้เจอ
กำลังเคลิ้ม...เติมใจ...ใคร่ฝันต่อ
แต่ก็ท้อ...รอคอย...หงอยด้วยเผลอ
อยากจะด่า...ท้าต่อย...สอยหน้าเธอ
ที่มาเพ้อ...ละเมอหา...บ้าจริงจริง
!!! วางสายไปเลย...อารมณ์เสีย !!!
http://poem.meemodel.com/etc/42833.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น