ท้องฟ้าหม่น...คนหมอง...ใจน้องเศร้า
คิดถึงเขา...ค่ำเช้า...เฝ้าห่วงหา
เมื่อไหร่หนอ...ยอใจ...จะกลับมา
ห่วงนักหนา...หลายเพลา...ที่จากกัน
ที่คิดไว้...ในใจ...ใคร่นึกหวั่น
กลัวพี่นั้น...หันห่าง...ทางร่วมฝัน
จากไปแล้ว...แก้วใจ...ไขตีบตัน
นอนอกสั่น...ขวัญผวา...น้ำตาคลอ
เสียงสะอื้น...ยืนยิน...ผินใจแผ่ว
โอ้พี่แก้ว...แนวหลัง...หวังร่วมหอ
พี่ไปรบ...พบใคร...ใจเคลียคลอ
ปล่อยน้องรอ...จนท้อใจ...เพราะไกลกัน
เป็นทหาร...หาญอาจ...ชาตินักรบ
สุดทำนบ...พบฆ่า...ใจกล้าหัน
น้องฟังข่าว...นอนหนาว...ร้าวชีวัน
จิตหวาดหวั่น...วันสัญญา...จะลาเลือน
http://poem.meemodel.com/etc/42309.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น