จะเลิศเลอ...เพอร์เฟค...อกเล็กใหญ่
แค่เนื้อหนัง...หุ้มไว้...มิใช่หรือ
ผิวขาวนวล...อวบอิ่ม...แขนนิ่มมือ
เมื่อจับถือ...สัมผัส...ก็มัดใจ
มองเอวบาง...ร่างกลึง...น่าทึ่งนัก
มองไซร้ยักษ์...หน้าเครียส...เบียดไม่ไหว
จิตปรุงแต่ง...แสดงเพลิน...ดำเนินไป
หารู้ไม่...หลงกล...กิเลสมาร
ตื่นเสียที...พี่น้อง...จากของเน่า
จงมองเข้า...ให้ลึก...แล้วนึกผ่าน
ม่านบังตา...หน้าหนัง...ถึงอังคาร
แล้วสังหารณ์...ตัณหา...ที่มาจร....
http://poem.meemodel.com/etc/69276.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น