สายลมเย็น...เพ็ญเดือนผ่อง...ส่องทั่วหล้า
ท้องนภา...น่าชม...สมถวิลย์
สายใจหนอ...ก่อเกิด...เพริสดวงจินต์
ชื่นชีวิน...อินทรีย์ธาตุ...วาดวิมาน
สวยจริงหนอ...ก่อเกื้อ...เหนือดวงจิต
เห็นนิมิต...พิจเพ่ง...เล็งแผ่ซ่าน
ความสุขแท้...แลสงบ...ลบภาพมาร
ที่รุกราญ...ผลาญใจ...ให้ทุกข์ตรม
รอยยิ้มแรก...แทรกลง...ตรงห้วงจิต
ส่องชีวิต...คิดใคร่ครวญ...ล้วนรสขม
ในโลกนี้...ไม่มีแท้...แก่โลมลม
หากพ้นตม...ก็พ้นวัฏ...ขจัดกรรม
http://poem.meemodel.com/etc/55507.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น