เรามาก่อน...เกิดก่อน...นอนทีหลัง
ใยต้องนั่ง...หลังขด...กดจนแข็ง
เบื่อเหลือเกิน...เดินภาวนา...ล้าเรี่ยวแรง
เหมือนถูกแกล้ง...ด้วยแรงกรรม...ทำให้ตรม
พุทหนอ...โทหนอ...ท่องก็แล้ว
ยังไม่แคล้ว...หลุดพ้น...ความขื่นขม
ทั้งสังขารณ์...ว่านวิญญา...พาระทม
โลกกลมกลม...ชมแล้วทุกข์...มิสุขจริง
อยากได้ญาณ...อภิญญา...ตาสว่าง
แต่ก็คว้าง...ว่างเคว้ง...วังเวงยิ่ง
อยากพบพา...อาจารย์...ที่ดีจริง
จะขออิง...นิ่งประนม...ก้มกราบกราน
จะฝากตัว...หัวใจ...ไว้เป็นศิษย์
ขอท่านพิจ...อิทธิฤทธิ์...ปาฏิหารย์
ช่วยชี้แนะ...และสั่งสอน...ขอวอนวาน
นะคะท่าน...ช่วยศิษย์ด้วย...อยากพ้นวัฏฎ
http://poem.meemodel.com/etc/55400.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น