สายฝนหลั่ง...ดังเปาะแปะ...ระแคะหู
ชะเง้อดู...นอกระเบียง...เพียงเอี้ยวหลัง
เห็นละออง...ของฝนลอย...คล้อยอิฐบัง
เสียงนั้นดัง...ฟังไพเราะ...เสนาะใจ
สายลมโชย...โรยบนทาง...ระหว่างช่อง
ตึกทั้งสอง...คล้องขนาบ...ระราบไขว่
น้ำกระเด็น...กระเซ็นซัด...ลมพัดไกว
กิ่งไม้ใหญ่...ไล้หลังคา...ก็น่าฟัง
ลุกขึ้นเดิน...เปิดประตู...ดูข้างนอก
เห็นไม้ดอก...ออกช่อบาน...ลานสะพรั่ง
รับไอฝน...ระคนพัด...สะบัดบัง
ในกระถาง...ตั้งไว้...ใกล้ชายคา
อบอุ่นใจ...เพราะอะไร...บอกไม่ถูก
เหมือนดั่งปลูก...ความสุขไว้...ใต้ผืนหล้า
มองสิ่งใด...ก็โสภี...ดูโสภา
หลั่นลั้นลา...แม้ฟ้าฝน...ก็เป็นใจ
http://poem.deedeejang.com/category/20/10754-ayoayoaayoayoaaayoaayoaayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น