เป็นสภาวะ...คละเคล้า...ของเงามืด
ขาวก็จืด...อึดอัดแท้...แก้ไม่หาย
มันสับสน...อลม่าน...ต้านทำลาย
ดูอาจคล้าย...สงบนอก...ชอกช้ำใน
กำหนดจิต...เพ่งพิจ...ไม่คิดมาก
วางลงจาก...บางสิ่ง...ทิ้งดิ่งใส
กำหนดรู้...ดูอารมณ์...ที่เปลี่ยนไป
ที่เกิดใหม่...ดับไป...อย่างนั้นเอง
ไม่ยึดเกาะ...เหมาะแท้...แลทางออก
สงบนอก...สงบใน...ใจไม่เคว้ง
ยิ่งลุ่มลึก...ยิ่งสบาย...ไม่มีเกร็ง
จะรู้เอง...เห็นเอง...ความเป็นไป
http://poem.meemodel.com/etc/64750.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น