ความสงบ...นำพา...ให้ทราบซึ้ง
รสธรรมถึง...บึงฤดี...มณีใส
หนึ่งและศูนย์...คูณหาร...บนลานใจ
เศษส่วนได้...อย่างไร...ต้องไขดู
อันศูนย์นั้น...ท่านว่า...คือความว่าง
คือปล่อยวาง...อย่างปราชญ์...ฉลาดรู้
คือการดับ...ไม่จับต้อง...ไม่มองดู
หมดอณู...รู้ดับสูญ...สูญญตา
สำหรับหนึ่ง...คือความมี...ที่เกิดชัด
หวังถนัด...มัดเอาไว้...ใจอ่อนล้า
คือความเป็น...ระเด่นดัง...ตั้งอุรา
เสาะแสวงหา...ไม่รู้สิ้น...ทั้งอินทรีย์
เลือกเอาเถิด...เกิดมาแล้ว...เปรียบแก้วใส
ที่จะใส่...น้ำอะไร...ให้ออกสี
จะใส่ศูนย์...หรือใส่หนึ่ง...จึงพอดี
โลกโลกีย์...มีให้เลือก...เปลือก/แก่นใน
http://poem.deedeejang.com/category/22/10795-ayoyoayoayoayoa-aayoayo-ayoayoayoaayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น