อันคำรัก...ของนักกลอน...อ้อนกันง่าย
แต่ความหมาย...อาจลึกซึ้ง...ตรึงบังเหียน
แซวว่ารัก...สักพัก...อาจพักเรียน
กลายเป็นเซียน...ในสังเวียน...เขียนกวี
อนึ่งนั้น...จันทร์เพ็ญ...เด่นเวหา
คอยส่องหล้า...แต้มธารา...มารศรี
ดูเจิดจรัส...พิพัฒน์ชัย...ในปฐพี
แต่ก็มี...ที่บางครั้ง...ยังมืดมน
อันความรัก...จากนักเขียน...ยิ่งเพี้ยนหนัก
เป็นปรปัก...ยักย้าย...คล้ายสับสน
ประเดี๋ยวรัก...ประเดี๋ยวชัง...ยังวกวน
ใครหลงกล...ก็คงช้ำ...ระกำใจ
http://poem.deedeejang.com/category/20/10805-ayoayoiayoaayoiayoayoayoayoayoayoayoayoayoayoayoayoayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น