นอนตีพุงพักผ่อน
ขาดช่วงตอนกลอนหวามไหว
มัวแต่เที่ยวสบายใจ
ไม่มีใครคิดถึงกัน
ดั้นด้นและค้นหา
สอดสายตาไขว่คว้าฝัน
สุขใจเกินรำพัน
ท่องสวรรค์บนโลกา
ส่งใจไปหลายแห่ง
เดินเมื่อยแข้งใช่แกล้งว่า
สดชื่นรื่นชีวา
พอกลับมาแทบหมดแรง
http://poem.meemodel.com/etc/67962.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น