เบื่อนรก...เบื่อเปรต...อสุรกาย
สุดแหนงหน่าย...ในชาติ...เดรัสฉาน
เป็นมนุษย์...สุดแสน...แค้นลำคาญ
ไปนิพพาน...ดีกว่า...เบื่อหน้าพรหม
ยมโลก...เที่ยวท่อง...ด้วยหมองเศร้า
โลกมนุษย์...ปวดร้าว...หนาวขื่นขม
เทวโลก...โศกศัลย์...ฝันลมลม
ทุกข์ระทม...ทุกภพ...ยากหลบภัย
ภัยเกิดแก่...เจ็บตาย...ไม่หายขาด
มิสามารถ...สงบจริง...สิ่งสงสัย
ความคิดเกิด...ผุดขึ้น...หมื่นล้านนัย!
ดวงหทัย...จิตลอย...ก็คล้อยตาม
ฉันจะไป...นิพพาน...สังหารแล้ว
กิเลิสแคล้ว...แผ่วลง...ด้วยองค์สาม
นับไตรรัตน์...มรรคแปด...แผดคำราม
อริยสัจสี่นาม...รับประกัน
จะไม่เกิด...อีกแล้ว...นับจากนี้
จะไม่มี...ตัวตน...บนสวรรค์
จะนรก...ขุมใด...ไร้โทษทัณฑ์
โลกอย่าฝัน...จะเห็น...การเกิดเลย
http://poem.deedeejang.com/category/22/11904-ayoayoayoayoayoaayoayoayoayoayoayoiayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น