เพราะความรัก...จากฉัน...นั้นคงที่
แม้เดือนปี...ผ่านไป...หลาย พอ.ศอ.
จะกี่วัน...กี่คืน...ยังยืนรอ
ชะเง้อคอ...มองทาง...ที่นางรอง
ถามแสงจันทร์...ที่ส่อง...ลอดช่องตึก
ในกลางดึก...เดือนเพ็ญ...มิเป็นสอง
เขารู้ไหม...ใจนี้...น้ำตานอง
รักบกพร่อง...ร้องพร่ำ...เหงาคร่ำครวญ
จันทร์จ๋าช่วย...เป็นพยาน...ให้ฉันหน่อย
เขาปล่อยให้...ฉันคอย...พลอยกำสรวญ
เพียงคำว่า..."รักนะ"...ทำรันจวน
ดั่งโซ่ตรวน...ผูกใจ...ไว้ให้รอ
แล้วนี่เขา...จะรู้...บ้างไหมเล่า
คนอย่างฉัน...นั้นเศร้า...เหงาจดจ่อ
เอื้อมมือคว้า...เพียงเงา...เหมือนบ้าบอ
รู้สึกท้อ...เต็มที...แล้วสิเรา
http://poem.deedeejang.com/category/20/11927-ayoayoayoayoayoaaayoaayoayoayoayoiayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น