เกิดมาด้อย...น้อยค่า...ราคานัก
มีความรัก...จักเศร้าหมอง...เป็นรองเขา
มาทีหลัง...ยั้งไม่ทัน...กลั้นใจเรา
เป็นน้อยเขา...เศร้าใจแท้...แน่ปวดใจ
กรรมหรือเวร...เป็นเช่นนี้...หนีไม่พ้น
สุดจะทน...หม่นเศร้า...ร้าวใจใส
ยอมพลีร่าง...แลกใจ...ให้ทั้งกาย
ผลสุดท้าย...ได้น้ำตา...ค่าตอบแทน
น้ำตาริน...กินความเศร้า...แทนข้าวปลา
แสนเหนื่อยล้า...ชาข้างใน...ใจเจ็บแสน
มันร้าวรวด...ปวดแปลบ...แสบดวงแดน
ใจสุดแค้น...แท่นที่สอง...ต้องทุกข์ทน
เมื่อไหร่นะ...จะหลุดพ้น...หม่นความเศร้า
จะบรรเทา...เงาทมึล...ที่สับสน
ก้าวออกไป...ให้ไกลห่าง...ทางทุกข์ทน
จะได้พ้น...เป็นคนรอง...ของใจเธอ
http://poem.meemodel.com/etc/50473.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น