เรื่องขับรถ...หมดห่วง...มีดวงช่วย
โชคอำนวย...อวยผล...ให้พ้นได้
ถึงอุปสรรค...ขวากหนาม...มาหยามใจ
ก็ปลอดภัย...ไปถึงไหน...ก็ถึงกัน
และวันนี้...คงถึงที...ที่เราพลาด
รถขับปาด...เบรคก็ขาด...กระทันหัน
รถก็แรง...คนก็แรง...พอพอกัน
หักหลบทัน...มันสุดเสียว...เฉี่ยวนิดเดียว
แสนดีใจ...ไม่มีใคร...จะเก่งเท่า
ไหวพริบเชาว์...เราหนอ...พอเฉลียว
หูตาไหว...เลยปลอดภัย...ไม่ปีนเกลียว
เก่งจริงเชียว...หลบนิดเดียว...เลี้ยวได้ทัน
ความผยอง...ลำพอง...คะนองเพิ่ม
คิดเหิมเกริม...เพิ่มความเร็ว...ดั่งเปลวฝัน
คนมันแรง...ใครห้ามแซง...ตะแคงดัน
ดับแล้วฉัน...นั่นต้นไม้...ไม่ได้ดู
กรรม...กรรม...และ...กรรม
http://poem.meemodel.com/etc/52130.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น