กาลวสันต์...ผันมา...อีกคราหนึ่ง
ใจคนึง...ถึงคน...ที่ห่างหาย
ก่อนเคยรัก...เคยเรียง...เคียงคู่กาย
บัดนี้สลาย...ลับไป...ไม่กลับคืน
วังเวงแว่ว...ใจหนอ...คลอเป็นห่วง
ถึงวันล่วง...เดือนลับ...กลับใจฝืน
แม้จะเจ็บ...เท่าไร...ทนเฝ้ายืน
ยังคงฝืน...บากหน้า...ตั้งตารอ
ในวันนี้...เธออยู่...ที่ใดเล่า
จะทานข้าว...ดื่มน้ำ...หรือยังหนอ
เป็นห่วงนะ...ห่วงมาก...ใจยังรอ
แค่เพียงขอ...ให้เธอ...ได้ปลอดภัย
อยากจะรู้...ใครหนอ...พอสืบสาย
เธอสบาย...เป็นสุข...ทุกข์ไฉน
โปรดจงบอก...เล่าขาน...ความเป็นไป
แถลงไข...ให้รู้...รออยู่เอย
http://poem.meemodel.com/etc/37624.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น