...กวางตัวน้อย...หากิน...ในผืนป่า
สุขนักหนา...ชีวา...เคี้ยวหญ้าอ่อน
พอกินอิ่ม...พิมพ์ใจ...หมายกายนอน
แต่เดี๋ยวก่อน...ยินแปลก...แตกต้องลม
...กับพรานป่า...จ้องตา...ล่าประชิด
หมายชีวิต...เจ้ากวาง...ร่างสวยสม
เขาโค้งงาม...น่าชิด...จิตชวนชม
ข้าจะข่ม...กดไก...ให้จำแลง
...ปั้ง ปั้ง ปั้ง...ก้องดัง...ลั่นผืนป่า
ในภูผา...ยอดดอย...คล้อยอับแสง
กวางตัวน้อย...ล้มลง...ปลงเรี่ยวแรง
เลือดสีแดง...หลั่งมา...พาสิ้นใจ
อุทิศแด่...สัตว์ป่าทั้งหลายที่ต้องตายเพราะน้ำมือคนใจบาป
http://poem.meemodel.com/etc/37805.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น