ยี่สิบสอง...ของกรกฏรา...ปีห้าสอง
อ่านให้ตรอง...ลองดู...กู้ก่อนสาย
เขาว่ากัน...จะมีน้ำ...ลามมาไทย
คลื่นลูกใหญ่...ไหลล้น...ท่วมคนตาย
ซึนามิ...พิฆาตร...สาดอีกครั้ง
พ่วงพะวัง...หลังจากแกน...แผ่นดินไหว
ดูภาพแล้ว...นึกแคล้ว...ห่วงแก้วใจ
รอบข้างไซร้...ไทยกระทบ...ต้องพบเจอ
มีคำเตือน...ให้ผองเพื่อน...เลื่อนเล่นน้ำ
ฝั่งทะเลห้าม...ยามนั้น...มั่นอย่าเผลอ
หลีกให้ไกล...จะได้...ไม่พบเจอ
คลื่นเบ้อเล่อ...เอ่อมา...ไม่ปราณี
จะจริงเท็จ...เข็ดใจ...ในครั้งก่อน
กลัวจะย้อน...ค่อนกลับมา...ในครานี้
กันไว้ก่อน...ก่อนจะสาย...ปลายชีวี
จงหลีกหนี...ฝั่งทะเล...เซอารมณ์
ขอเพียงบุญ...หนุนนำ...โปรดค้ำช่วย
ช่วยโลกด้วย...อวยชัยมา...อย่าขื่นขม
ซากเศษเสี้ยว...ประเดี๋ยวนี้...ที่ต้องตรม
เศรษฐกิจล้ม...จมหาย...ก็ใกล้ตาย
ถ้าคลื่นใหญ่...ได้โถมถา...เข้ามาอีก
คงยากหลีก...ปลีกกาย...ใจสลาย
คงหมดแล้ว...แก้วความหวัง...พังทะลาย
เฮือกสุดท้าย...จมหายไป...ในทะเล
!!! ไม่รู้ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่แต่ก็ไม่ควรประมาท !!!
http://poem.meemodel.com/etc/42990.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น