หันหลังเดิน...จากกรุง...มุ่งสู่ป่า
ยึดไพรพนา-เป็นรัง...อยู่หลังเขา
กระท่อมน้อย...กลอยใจ...ไม่สร่างเซา
มิเคยเหงา...เศร้าซึม...เลยสักวัน
มีลิง-นก...หมี-หมู...งูเป็นเพื่อน
เสียงขันเอื้อย...ไก่ป่า...มากล่อมขวัญ
ค่ำบางคืน...ช้าง-เสือ...มาเยี่ยมกัน
เคาะหน้าต่าง...ข้างฝัน...หันทักทาย
มีน้ำตก...ป่ารก...ต้นไม้ทึบ
เต่ากระตึ๊บ...แข่งเรือ...กับสหาย
หอยปลาปู...หนูหริ่ง...เชียร์ฝีพาย
เจ้ากระต่าย...จ้ำบึ๊ด...อึดจริงจริง
กบเบียดเขียด...บนใบบัว...หมายยั่วเย้า
นกกระสา...ยืนเฝ้า...จะเข้าสิง
เหลือบมองฟ้า...ผาสูง...มากฝูงลิง
วัวกระทิง...เต้นแร๊บ...แอบซอกภู
แสนสุขใจ...ไม่เหงา...เหมือนกรุงเทพฯ
เล่าสังเขป...ทำแต่งาน...แบกคานคู่
กลับถึงห้อง...หมองเศร้า...หนาวน่าดู
สุดหดหู่...วังเวง...ในจิตใจ
http://www.hort39.co.cc/index.php?topic=1262.msg7038#msg7038
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น