นั่งอ่านข่าว...M-Thai...ในวันนี้
ซึ้งฤดี...ยิ่งนัก...ยากจะกล่าว
คือเพื่อนแท้...แน่ใจ...ในเรื่องราว
แม้เหน็บหนาว...ปานใด...ไม่ทิ้งกัน
โอ้สุนัข...รักเพื่อน...จะเอื้อนเอ่ย
สิ่งที่เผย...ให้เห็น...เช่นกล่าวขวัญ
แม้ยามทุกข์...หนักหนา...ร่วมฝ่าฟัน
ยังยืนหยัด...ยืนยัน...ผูกสัญญา
ความโหดร้าย...ของภัย...แผ่นดินไหว
เกิดคลื่นใหญ่...สึนามิ...เข้าโถมถา
พังบ้านเรือน...เรือกสวน...จวน.ไร่นา
น้ำไหลบ่า...คร่าชีวิต...จิตเป็นจุน
โศกวิโยค...ยิ่งนัก...รักพลัดพราก
แสนลำบาก...ยากแค้น...แดนญี่ปุ่น
เมืองปลาดิบ...ริบหาย...ไร้ซึ้งบุญ
ให้ที่หนุน...อุ่นอก...โชคชะตา
หลังน้ำลด...สลดเศร้า...เงาพิฆาต
มจุราช...ดึงเอา...ไปเผาฆ่า
ทะเลเดือด...เชือดสังเวย...เอ๋ยวิญญา
อนิจา...อนิจัง...ยังเป็นจริง
แต่.ยังยิ้ม...ได้อยู่...เมื่อรู้ข่าว
ท่ามกลางความ...เหน็บหนาว...ปวดร้าวยิ่ง
ยังสัมผัส...วัดใจ...ไร้ที่ติง
คือเพื่อนแท้...มิทิ้ง...เพียงลำพัง
คือสุดยอด...สุนัข...ที่รักเพื่อน
มันไม่เหมือน...ฅ.ฅน...แทงข้างหลัง
ชอบทะเลาะ...เบาะแว้ง...แข่งกันดัง
เห็นกะตังค์...มีค่า...กว่ามิตรแท้
http://poem.mthai.com/view/7800
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น